Ik voel mij eenzaam

Alleen zijn

Het blijft nieuws. Uit onderzoek blijkt dat Nederlanders boven de achttien jaar zich meer eenzaam voelen dan voor coronacrisis. Of je nu 18 of 88 bent, zolang het COVID-virus welig tiert en niet iedereen is gevaccineerd, heb je te maken met maatregelen. Ouderen kunnen zich wellicht makkelijk schikken in hun beperkte leefomstandigheden; ze hebben het leven al uitgeprobeerd. Jongeren hebben daar meer moeite mee.

Jongeren moeten hun identiteit nog uitzoeken en dit doen ze door zich te spiegelen aan hun leeftijdsgenootjes. Samen risico’s durven te nemen, elkaar uitdagen met sporten of een feestje houden. Ouders en school zijn belangrijk, maar het zijn de vrienden die niet mogen ontbreken op de weg naar volwassenheid. Op het moment dat jongeren moeite krijgen met onderwijs op afstand en niet genoeg feedback van hun naaste omgeving ontvangen, leidt dat bij sommige jongeren tot stressklachten. En zelfs tot een gevoel van eenzaamheid en depressieve gedachten.

Tips tegen eenzaamheid

Een eenvoudige manier om je niet eenzaam te voelen is natuurlijk contact zoeken met een ander. Je kunt bijvoorbeeld je familie en je vrienden opbellen voor een praatje. Of boodschappen gaan doen en een compliment uitdelen aan de leuke caissière.  En om jezelf te plezieren kun je wandelen met je favoriete muziek op je hoofd. Denk vooral positief, vermijd negatief nieuws, ga mediteren en wees lief voor jezelf.

Nu zijn dit allemaal bewegingen die beslist goed zijn om van al die nare gevoelens af te komen, maar het kan ook wat simpeler. Vervelende gevoelens hangen namelijk altijd samen met onze gedachten. Die staan simpel genoeg in verbinding met elkaar. En op het moment dat je je alleen voelt en daar verdrietig over bent, hoe raar dat ook mag klinken, is dat eigenlijk niet erg. Ook al lijken die gedachten echt, het is je denksysteem dat op een creatieve manier aan de slag gaat met je gevoelens.

Vormgeven aan gedachten

3 Principes-coach Michael Neill beschreef het fenomeen gedachten: ‘Gedachten is sneeuw waar wij een sneeuwpop van maken. We kijken dan naar een sneeuwpop, maar zien niet het water waar het van gemaakt is.’ Oftewel: je geeft je gedachten te veel vorm, zodat je ook gaat geloven dat je je gedachten bent; ‘Ik ben alleen dus ben ik eenzaam’.

Voelen hoort bij ons menselijke bewustzijn. Gek genoeg weet je altijd achteraf, dat als je heel enthousiast, trots, of blij bent dat dit tijdelijke positieve gevoelens zijn. Spiegel je deze gedachte, dan is een sombere emotie als je eenzaam voelen, ook maar tijdelijk. Begrijp je dit mechanisme dan word je steeds meer bewust van je situatie en je gedachten waarin je je bevindt. Je kunt dan langs je probleem heen kijken. Je komt in een andere state of mind. In een ander moment. Je hoeft je gedachten namelijk niet te analyseren of er mee aan de slag te gaan. Je gedachten zijn niets meer dan stroom van energie.

Heb jij last van het alleen zijn? En van je gedachten? Wil je daar vrijblijvend over praten? Neem contact met me op! Stuur je gegevens naar info@diversityathome.nl.

 

 

Gastgezin Van der Steen voor Liszt Concours

familie van der Steen

Aan de twaalfde editie van het Franz Liszt Concours in Utrecht doen jonge pianisten van heinde en verre mee.  Dit prestigieuze muziekconcours wordt sinds 1986 om de drie jaar georganiseerd. Al die talentvolle buitenlandse pianisten verblijven voor de duur van het concours bij gastgezinnen. De familie Van der Steen in Bussum stelt sinds 2009 hun huis en vleugel beschikbaar voor deze muzikale logees.

De regel is dat alleen pianisten in de leeftijd van 18 tot en met 28 jaar deelnemen aan dit concours. Dit jaar komen ze uit tien verschillende landen. Het Liszt Concours is niet de enige muziekwedstrijd in de wereld waar jonge pianisten aan deelnemen. Voor hun is dat veel reizen, logeren in hotels of gastgezinnen en hard studeren. De missie is: ontdekt worden en doorbreken.

Akzo-Nobel

De familie Van der Steen kent het leven van overal wonen en werken in de wereld. Oorspronkelijk komen ze uit Amsterdam. Arie van der Steen was werkzaam in de chemie, met name bij Akzo-Nobel , en zijn vrouw Lia was onder andere werkzaam in het personeelsveld. ,,Tot 2014 heb ik alleen maar gereisd voor mijn werk”, zegt Arie van der Steen. ,,In 1980 werd ik voor het eerst uitgezonden naar Amerika.” Het stel woonde in New York, Rome en een lange tijd in Brazilië.  Twintig jaar geleden zijn ze in Bussum komen wonen. ,,Wat wij altijd leuk hebben gevonden is kunst, cultuur en muziek”, vertelt Lia. ,,Ik leerde pianospelen en erfde een vleugel van mijn tante. Op een gegeven moment vroeg mijn buurvrouw: ‘Wil je niet bij het Liszt Concours komen?’ De kinderen waren toen net het huis uit en we hadden op de tweede verdieping een badkamer en een slaapkamer over. En natuurlijk de piano. Ik heb me toen opgegeven.”

Lia van der Steen noemt de logees altijd ‘de kinderen’. ,,We hebben onder ander een Zwitser gehad, twee Russen, een Zuid-Afrikaan en een Chinees. Tussendoor kregen we nog een pianist buiten het concours om die we een paar weken huisvestten.” Het concours werkte in het begin volgens een knock-outsysteem. ,,Als een pianist niet door de eerste selectie kwam, was hij of zij al naar een paar dagen weer weg. Nu is de opzet veranderd. De musici nemen deel aan drie rondes (pianotranscripties, kamermuziek en originele composities van Liszt en dit jaar ook Beethoven). Ze zijn gedurende het hele concours aanwezig zijn en verblijven hier dus minimaal twee weken.” Hoe gaat zo’n logeerpartij in z’n werk?  Arie: ,,We halen de deelnemer op, die wordt geïnstalleerd en we leggen uit hoe ze met het openbaar vervoer in Utrecht moeten komen. Dan geven we ze een huisdeursleutel en zeggen: daar staat de piano. Wij trekken ons terug.”

Vriendschap opbouwen

Ze proberen de pianisten altijd op hun gemak te stellen. Ze weten namelijk als geen ander hoe het is om je in een vreemd land te moeten aanpassen. Lia: ,,We eten altijd gezamenlijk. Je vertelt dan zelf kort waar je allemaal geweest bent en dan blijkt dat ze vaak ook overal gewoond hebben. Je hoort wat over hun achtergronden en jeugd. ” Met enkele logees hebben ze een vriendschap opgebouwd. ,,Sommige pianisten die niet doorgaan naar de finale proberen het drie jaar later weer en willen dan graag weer op hetzelfde adres logeren. Je krijgt dan snel een band met ze.”  Met veel plezier vertellen ze over hun vriendschap met de Franse pianist Simon Ghraichy en de Russische Elena Gurina. Lia: ,,Simon is als een van de weinige Liszt Concours-deelnemers doorgebroken. Hij heeft al verschillende cd’s opgenomen bij DGG. Als hij in Parijs of in de buurt een concert geeft dan worden we altijd uitgenodigd.”

Simon Ghraichy

Simon Ghraichy Foto: Jean François Meler

Meedoen aan een concours levert veel stressmomenten op. Hoe ga je daar als gastouder mee om? Arie: ,,Ze zijn gewend om met stress om te gaan! Meestal is het oefenen en nog eens oefenen. We hebben wel eens in de auto op weg naar Vredenburg gehad dat de pianist nog heel zenuwachtig met de partituur bezig was. Maar we houden ons dan zo afzijdig mogelijk. Je bent er voor hen en niet voor jezelf. En als het gezellig is, dan is dat mooi meegenomen.” Lia: ,,Je moet niet als een ouder met ze omgaan maar eerder als vriend of vriendin. Het is aardig om na een concert iets leuks is te doen. Dan willen de pianisten zich vaak even afreageren. Even een glas wijn ergens drinken. Maar de volgende dag is het weer oefenen.”

Liszt Concours stond gepland van 17 tot en met 22 maart 2020 in Tivoli Vredenburg Utrecht maar ging niet door vanwege de eerste lockdown. www.tivolivredenburg.nl.

 

Weesp Chamber Music Festival 2020 uitgebreid

Navarra String Quartet

‘Love and Death’ is het thema van de zevende editie van het Weesp Chamber Music Festival. Vier dagen lang, van 5 tot en met 8 maart 2020, biedt dit muziekfestival een programma met aandacht voor diverse componisten en in het bijzonder Beethovens 250e jubileumjaar. In vergelijking met vorige edities is er dit jaar een breder randprogramma met kinderconcerten, schoolprojecten en masterclasses. Stichting Chamber Weesp Music runt dit grote muziekfestival met behulp van een grote groep enthousiaste vrijwilligers. De artistieke leiding is zoals elk jaar in handen van het Navarra String Quartet.

Violiste Marije Johnston van het Navarra Quartet: ,,Altviolist Sascha Bota is sinds 2018 bij ons kwartet gekomen. Hij heeft muziekwetenschappen gestudeerd en maakt de vaste programma’s; hij is het brein.” Tijdens het openingsconcert op donderdag 5 maart in de Van Houtenkerk klinkt werk van Pérez, Puccini, Schubert en Janáček. ,,Dit programma hebben we vaker gespeeld en ook al op cd gezet. We spelen deze werken met tussendoor telkens een klein stukje muziek van György Kurtág. Dat zijn kleine muzikale gedichtjes. We willen dat niet laten onderbreken door applaus. Op die manier ga je intensiever luisteren en krijgt de muziek meer verdieping.”

Beethoven 250 jaar

Ook het WCMF herdenkt Beethovens 250e geboortejaar met veel van zijn muziek. Op 6 maart speelt het Navarra String Quartet, samen met violiste Sini Simonen en pianiste Natacha Kudritskaya, Beethovens bekende ‘Kreutzersonate’. Daarbij leest acteur Kees Scholten passages voor uit de gelijknamige roman van Leo Tolstoj. ,,Dit verhaal gaat over de jaloerse Pozdnyshev die denkt dat zijn vrouw een affaire heeft met een violist met wie zij de Kreutzersonate speelt. We beginnen het concert met een kort stuk dat speciaal voor dit concert is gecomponeerd door Simon Rowland-Jones.” Later op de avond zingt Karin Strobos de liederencyclus ‘An die Ferne Geliebte’ van Beethoven in een bewerking voor strijkkwartet en mezzosopraan. Hier gaat het niet over zelfzuchtige liefde maar over onbeantwoorde liefde.

Meer muziek van Beethoven wordt ten gehore gebracht door het Navarra Quartet met gasten op zaterdagavond. Onder andere zullen klinken ‘Pianotrio op 70’, ‘Strijkkwartet nr. 7’en ‘Mondscheinsonate’. ,,Zondag 8 maart brengen we het programma ‘Musikalische Opfer’ ook weer met verschillende componisten. En omdat het dan ook Internationale Vrouwendag is hebben we een extra programma met alleen maar vrouwelijke componisten. We spelen muziek van de bekende componistes Alma Mahler en Fanny Mendelssohn, maar ook de minder bekende Amerikaanse Amy Beach van wie we het prachtige ‘Pianokwintet Op.67 laten horen. Muziek van de Nederlandse Henriëtte Bosmans heb ik zelf gekozen. Het programma heet ‘Zachte Kracht’ en verwijst naar een gedicht van Henriëtte Roland Holst: ‘De zachte krachten zullen zeker winnen’.” Terugkijkend op eerdere edities van het WCMF zegt Johnston: ,,We weten steeds beter hoe het moet. Er is ook veel bijgekomen: nieuwe locaties en vooral educatieve activiteiten. Die zitten allemaal in de randprogrammering en zijn vooral geregeld door het bestuur.”

Willem van Oranje

Bestuursvoorzitter Ria van der Giessen beaamt dat de randprogrammering is uitgebreid. Veel prachtige muziekprojecten kwamen op haar pad. Op het Delft Chamber Music Festival ontdekte ze de kindermuziekvoorstelling ‘Willem, de opera’ over prins Willem van Oranje. ,,Het leuke is dat het stuk heel basaal is. De kinderen zingen liedjes uit opera’s met Nederlandse teksten die ze thuis instuderen. Er worden hele simpele dingen verteld over hoe de prins koning werd.” Naast de gebruikelijke schoolprojecten en de opera werd ook spontaan aangeboden om de Classic Express-bus (een rijdende concertzaal waarin jonge kinderen kennismaken met klassiek muziek) naar Weesp te laten komen. ,,Toen dat was geregeld zei iemand: dan moet er ook een concert komen voor baby’s. Goed. We hebben nu de synagoge gehuurd en violiste Floor le Coultre en gitarist Martin van Hees geven daar een babyconcert. Dat is interactief: ze gaan naar de baby’s toe, spelen liedjes en kijken hoe die reageren op de klanken.”

In de randprogrammering is ook plek ingeruimd voor masterclasses die gegeven worden door violist Pavel Fischer en het Bardolino ensemble. ,,Heel apart: toen ik op zoek was naar andere muziek voor het festival op internet ontdekte ik Pavel. Wat bleek: hij heeft ooit muziekles gegeven aan enkele leden van het Navarra Quartet in Manchester toen ze 18, 19 jaar oud waren. Ook zo’n toevalligheid. Bardolino speelt in Café-Restaurant Aaltje Oost-Europese volksliedjes en dat doet het ensemble daar gratis.”
www.chambermusicweesp.nl

 

Jubileumconcert Ruud Bos in MCO

Ruud Bos

Componist, dirigent en pianist Ruud Bos zit zestig jaar in het vak. Zijn jubileum wordt gevierd met een concert door het Goois Symfonie Orkest onder leiding van Joost Geevers. Bos heeft van zijn eigen werk een programma samengesteld en laat in het MCO in Hilversum ook een nieuw stuk in première gaan: ‘Oud over’.

Het Goois Symfonie Orkest, dat bestaat uit amateurmusici en (oud) professionals, heeft in 2018 ook al een compositie (‘Hille’) van Ruud Bos uitgevoerd. Dat was toen in het kader van Hilversum 100 jaar Mediastad. ,,Dat was toen goed bevallen”, vertelt dirigent Joost Geevers. ,,Bos zocht toen contact  met ons. De programmering voor zijn jubileumconcert hebben natuurlijk aan hemzelf overgelaten. Het is zijn feestje en wij zijn reuzetrots dat we daaraan mogen bijdragen!”

Efteling

Ruud Bos (1936) heeft veel muziek geschreven: liedjes voor cabaretiers, voor televisieseries en films. Geevers: ,,Ik was al jong groot fan van hem. De muziek die hij schreef voor de Efteling voor verschillende attracties, maakte enorme indruk op mij. Zijn muziek is echt toepasbare muziek. Maar het is ook meer: je kunt zijn muziek uit een film of theaterprogramma halen en op een podium spelen. Het blijft als ook concertmuziek gewoon goed overeind.”

De dirigent vertelt verder dat Bos’ muziek klassiek geïnspireerd is, maar ook jazz- en popelementen bevat. ,,Heel interessant is hoe hij harmonieën bedenkt en daarin zijn instrumenten gebruikt. In de Efteling bijvoorbeeld hoor je in de ‘Fata Morgana-attractie’ uitgesproken Arabische filmische muziek die je meteen in een oosterse sfeer brengt.” Geevers vindt dat Bos’ muziek lastig te omschrijven valt, maar dat het altijd klinkt als Ruud Bos. ,,Hij heeft zijn eigen signatuur.”

Tussen Bos en Geevers (1981) zit decennia in levens- en muziekervaring. De een heeft zijn muziekopleiding gedaan in de jaren vijftig en de ander in de jaren negentig. ,,Toch is er weinig verschil in aanpak. Ruud is enorm flexibel. Hij heeft veel vertrouwen in hoe wij spelen. Bij de repetities doet hij niet zozeer mee, maar blijft juist op de achtergrond. Soms geeft hij een heldere opmerking, maar voor de rest laat hij het werk aan mij over.”

Maaike Widdershoven

Bos heeft uit zijn eigen muziek een programma samengesteld. Het Goois Symfonie Orkest zal televisietunes spelen als ‘De Fabriek’ en ‘De Appelgaard’ en met medewerking van Maaike Widdershoven en Wil van der Meer worden liedjes gezongen als ‘De enige, de echte’, ‘De Scheveningse Tram’, ‘Alleen uit leed’ en ‘De Fabeltjeskrant’. Ook zal er filmmuziek klinken als ‘Het Verboden Bacchanaal’. ,,Het zijn niet alleen maar bekende muziekstukken. Eerder een gevarieerde keuze met werk dat hij zelf mooi vindt. Ivo de Wijs praat het programma aan elkaar met allerlei anekdotes over Ruud.”

Speciaal voor dit muzikale eerbetoon heeft de jubilaris een nieuw werk gecomponeerd met als titel ‘Oud over’. Als inspiratiebron gebruikte Bos de schoonheid van het landschap langs de weg Oud Over die leidt naar Loenen aan de Vecht. ,,Je denkt dat Bos bij dit stuk alles uit de kast trekt en er spectaculaire muziek van heeft gemaakt, maar dat is niet zo. Het is een poëtisch en impressionistisch stukje geworden. Heel klein als een rustig intermezzo. Het zorgt er ook voor dat een subtiele kant van het orkest goed uit de verf kan komen.”

Lichte muziek

Het GSO is gewend met name klassieke muziekcomposities uit te voeren. De ‘lichte’ muziek van Bos is een heel ander genre. Het instuderen is een hele kluif. ,,Ten eerste lijkt zijn muziek  eenvoudig op papier. Niet veel noten om te spelen, maar elke noot moet op zijn plek zitten. Want speel je het verkeerd, dan is meteen de sfeer weg. Het luistert echt nauw. Ook is de timing veel directer dan we gewend zijn. Het laatste wat opvalt is dat sommige stukken swing nodig hebben. Daarom is er ook een jazzcombo bij betrokken om de muziek meer schwung te geven.”

De jonge dirigent heeft veel bewondering voor Bos’ vakmanschap en zijn jeugdige energie. ,, Hij is ook een componist, die met een leeg blad kan beginnen en dan vanuit het niets tot altijd iets interessants komt. Wat hij allemaal gedaan heeft in die jaren en hij doet nog steeds zo veel! En de ideeën blijven maar komen.”

Jubileumconcert Ruud Bos met het Goois Symfonie Orkest o.l.v. Joost Geevers vond plaats op 1 maart, 2020 om 15.00 uur in het MCO in Hilversum. Medewerking: Maaike Widdershoven en Wil van der Meer (zang) en presentatie Ivo de Wijs.

 

Frank Peters veelzijdige pianist

Frank Peters

Toppianisten Frank Peters en Caspar Vos hebben veel dingen gemeen. Ze kregen les van dezelfde docent (Jan Wijn) en houden beiden van Russische componisten, in het bijzonder van Nikolaj Medtner. Samen verzorgden ze op concertpodium Bij Andreas in Naarden een Russisch programma op twee vleugels.

Een veelzijdige pianist, zo kun je Frank Peters (1965) wel noemen. Zo geeft hij onder andere veel recitals en concerten met collega’s en is hij de vaste pianist van het Hexagon Ensemble. Daarnaast is hij verbonden als pianodocent aan het Conservatorium van Amsterdam. Vanaf zijn achttiende speelt Peters professioneel en als hij terugkijkt op zijn carrière weet hij genoeg hoogtepunten op te noemen. ,,Een hoogtepunt was die keer dat ik het derde pianoconcert van Rachmaninov speelde en de fluitiste uit het orkest later mijn vrouw werd. Verder behoren de concerten met het ensemble Quatuor Danel tot de hoogtepunten. Daar heb ik altijd veel inspiratie uitgehaald.”

Caspar Vos (1988) kent Peters al heel lang. Hij kreeg zelf pianoles van hem. ,,Als jongentje van elf kwam hij naar mij toe. Hij woonde bij mij in de buurt en in het begin was Caspar meer geïnteresseerd in voetbal dan in oefenen. Op een gegeven moment dacht hij: als ik iets meer mijn best doe dan kan het pianospelen wel leuker worden. Daar heb ik hem enorm in gestimuleerd.” Op zijn achttiende ging Vos studeren bij de bekende pianopedagoog Jan Wijn.

Jan Wijn

Ook Frank Peters heeft les gehad van Jan Wijn. Wat is kenmerkend voor de Jan Wijn-methode?  ,,Hoe moet je dat verwoorden? Het is een bepaalde klankesthetiek. Caspar en ik spelen eenzelfde soort geluid. We laten ons niet verleiden tot uiterlijkheden of buitenkanten; dat je met een snel nootje iets mooier maakt; even catchy laat klinken. We zijn ook allebei grote mannen die vrij bewegingloos spelen. We verliezen ons niet in allerlei theatrale bewegingen die er misschien artistiek uitzien maar die niets toevoegen. Dat hebben we van Jan Wijn.”
Opvallend is dat beide pianisten een grote interesse hebben voor de Russische cultuur en muziek. ,,Als jongetje van zeven herkende ik al heel snel dat iets typisch Russisch was. Ik heb altijd grote belangstelling gehad voor Rusland. Talloze keren ben ik in Rusland geweest om er rond te reizen en er te spelen. Caspars fascinatie voor Russische muziek ontstond denk ik bij mij in het leslokaal. Daar zag hij mijn kast vol Russische boeken en partituren staan. Hij was ook nieuwsgierig van aard en vroeg er van alles over.”

Bij Andreas brengt het duo transcripties voor piano vierhandig van Russische componisten. Uit de suite ‘De Notenkraker’ van Tsjaikovski spelen ze enkele delen. ,,Je denkt dat dit werk uitgevoerd door twee vleugels veel volume zal geven, maar de meeste dansen klinken juist intiem, met verfijning en transparantie. De ‘Symfonische dansen’ van Rachmaninov geven wél een flink geluid maar dat komt ook door de muziektextuur. Van dit nostalgische werk spelen we alleen maar het eerste deel.  25 jaar woonde Rachmaninov buiten Rusland en hij verbleef lange tijd in Amerika. Hij componeerde toen heel weinig en was daar vooral actief als pianist. De ‘Symfonische dansen’ zijn heel Russisch. Er spreken duidelijk melancholie en verlangen naar zijn moederland uit. Enorm krachtig en bijzonder kleurrijk.”

Nikolay Medtner

Als derde werk zal klinken het energieke stuk ‘Opus 58’ van Nikolaj Medtner (1880-1951), een van Peters favoriete componisten. ,,Zijn muziek is verwant aan die van Rachmaninov. Zij waren twee ouderwetse jongens die niet meegingen met de moderne muziek in die tijd, zoals die van Prokofjev of Stravinsky.” Veel succes had Medtner in zijn tijd niet. ,,Het is geen makkelijke muziek. Het is uniek, integer en vooral emotioneel.

Als een van de weinige componisten probeert hij het gevoel van gelukzaligheid weer te geven. Ik zie het als mijn missie om zijn muziek onder de aandacht te brengen, ook bij mijn studenten. Daarom was het extra bijzonder dat Caspar, toen hij bij mij studeerde, zelf met Medtners muziek kwam aanzetten. Ook bij hem heeft de muziek van Medtner een rode draad in zijn werk gevormd. Caspar heeft zelfs Medtners pianosonates op de plaat gezet. Op dit moment ben ik ook weer bezig met Medtner. Samen met mezzosopraan en harpiste Ekaterina Levental neem ik alle vocale werken van hem op. Een groot en bijzonder project.”

Recital op twee vleugels met Frank Peters en Caspar Vos. Was te horen op zondag 1 maart 2020, 16.00 uur in Bij Andreas in Naarden.

 

Copyright © Dandelion by Pexeto