Marieke de Bruijn speelt met Dutch String Collective Schubert
- At december 24, 2021
- By Rudolf
- In Klassieke muziek, Theaterconcert
- 0
Oktober 2020.
Optreden met haar Dutch String Collective kan violiste Marieke de Bruijn voorlopig niet. Haar project ‘Schubert, het leven van een muzikaal genie’ komt pas volgend jaar op de planken. Nieuwe coronamaatregelen sluiten de theaters. Maar wat niet zichtbaar is, kan wel hoorbaar zijn. In de Groenland Studio’s in Hilversum maakte De Bruijn met haar collectief een audio-opname van haar Schubert-project.
Humble Heroes Award
Al vijftien jaar treedt de Amsterdamse Marieke de Bruijn (1967) op met haar Dutch String Collective. Een groot deel van haar werkzaamheden is studiowerk voor artiesten of als begeleidingsensemble op het podium. Een maand geleden kreeg de Bruijn in het televisieprogramma ‘Vooravond’ vlak voor een optreden van Tim Knol de Humble Heroes Award. ,,Dat is een onderscheiding voor musici die altijd onzichtbaar zijn voor het publiek, maar die er wel voor zorgen dat een artiest nog meer kwaliteit kan bieden.” Het zijn dan ook niet de minste artiesten voor wie zij en haar ensemble werkt: Danny Vera, Di-rect, Ellen ten Dame en Douwe Bob.
De aanleiding voor het Schubert-project was een lange Schubert-avond, die de Bruijn voor een opdrachtgever organiseerde. ,,Na die avond ging ik steeds meer lezen over Franz Schubert (1797-1828)”, vertelt de violiste. ,,Er is veel geschreven over zijn tragische korte leven en over zijn genialiteit.” Ze vindt dat Schuberts leven altijd wordt gezien als een grote lijdensweg, maar dat beeld is volgens haar onjuist. ,,Hij schreef ongelofelijk droevige indringende muziek, maar hij was helemaal niet zo’n depressief persoon. In de naschriften die vrienden na zijn overlijden over hem schreven, komt Schubert naar voren als een optimistisch mens. Hij was altijd omringd door vrienden en kunstenaars. Eenzaam was hij niet. Hij ging ook achter de meisjes aan in de hoerenbuurt. Daar liep hij syfilis op. Dat was natuurlijk wel dramatisch maar hij bleef toch doorwerken. Hij was enorm ambitieus.”
Caroline Esterházy
Op de audio-opname van ‘Schubert, het leven van een muzikaal genie’ valt kamermuziek te beluisteren en vertelt De Bruijn, in de huid van Caroline Esterházy (1805 -1851), zijn levensverhaal. ,,Zij was een leerling van Schubert en hij was enorm verliefd op haar. En dat wist ze. Maar Estherházy was van adel en de liefde tussen die twee was onmogelijk. Hij gaf haar heel lang les en tot aan zijn dood bleven ze met elkaar bevriend.”
Op 19 november 2020, de sterfdag van Schubert, bracht het Dutch String Collective het ‘Forellenkwintet’ uit. ,,Schubert schreef deze muziek toen hij 23 jaar oud was. Voor hem was dat een onbezonnen tijd waarin hij veel vriendschappen had. De jeugdigheid van deze muziek spreekt mij enorm aan. Het is vaak opgenomen, maar dit vijfdelig werk vormt op een cd of plaat één heel mooi geheel.”
Marieke de Bruijn en The Dutch String Collective met ‘Schubert, het leven van een muzikaal genie. Medewerking: pianist Jonathan Waleson. www.mariekedebruijn.nl
Dit artikel lees je gratis! Wil je het waarderen? Klik op de knop
Pianiste Ketevan Sharumashvili speelt Georgische componisten
- At december 23, 2021
- By Rudolf
- In Klassieke muziek, Theaterconcert
- 0
Oktober 2020.
Haar pianotechniek wordt fabelachtig genoemd en haar stijl zeer persoonlijk. De Georgische Ketevan Sharumashvili speelt graag composities die bij haar passen. En dat is piano-repertoire dat niet vaak gespeeld wordt, zoals uitdagend werk van de Antilliaanse componisten Jules Blasini en Miguel Esibilio Senior en van de Argentijnse Ginastera.
Tiblisi
Ze was bijna een tiener toen Ketevan Sharumashvili begon met pianospelen. ,,We hadden thuis geen piano maar de buren wel”, vertelt ze in het Engels. ,,Ik luisterde graag naar Georgische liedjes die zij op de piano speelden.” Toen ze bij de buren mocht oefenen werd haar talent ontdekt. ,,Van een normale school ging ik op mijn twaalfde naar het Paliashvili Muziekgymnasium in Tbilisi.” Ze vertelt dat ze zelf heel hard moest studeren. Haar ouders waren geen musici en konden haar ook niet begeleiden. Er waren docenten die haar behoorlijk onder druk zetten door bijvoorbeeld haar prestaties te vergelijken met die van andere pianoleerlingen.
Op haar achttiende ging ze naar het staatsconservatorium in Tiblisi waar ze in 2010, 24 jaar oud, haar master haalde. Met een beurs studeerde ze in Hamburg aan de Hochschule für Musik und Theater. Daar sloot ze in 2013, met hoge waardering, haar ‘Konzertexamen’ af.
Jan Wijn
De liefde bracht haar naar Nederland. ,,Behalve mijn man kende ik hier niemand. Ik wilde iets doen en toen heb ik mij ingeschreven op het Conservatorium van Amsterdam. Dat werd een extra pianostudie maar eigenlijk had ik die niet nodig.” Sharumashvili kreeg onder meer les van Jan Wijn. Kon hij haar nog wel wat leren? ,,Tot dan toe was mij altijd geleerd hoe strikt ik de muziek moest spelen, maar Jan gaf mij de vrijheid om op mijn eigen manier de stukken aan te pakken.”
Toen de pianiste in 2015 haar tweede master had behaald, nam ze een sabbatical. ,,Jarenlang heb ik gestudeerd bij zoveel verschillende docenten dat ik wilde uitzoeken wat ik echt wilde als pianiste.” Ze kiest nu vooral muziek uit die ze zelf leuk vindt om te spelen. ,,Ik volg mijn intuïtie daarin. Als het maar goed voelt.”
speelt onder andere muziek van de Antilliaanse componisten Jules Blasini (1847-1887) en Miguel Esibilio Senior (1877-1947). ,,Blasini is onbekend in Nederland. Veel van zijn muziek lijkt op die van Chopin. Ik speel een van zijn danza’s; een dansachtig stuk.” De Curaçaose Senior was een getalenteerde concertpianist die overal in de wereld optrad. ,,Van hem speel ik ook een danza. De dans staat sowieso centraal in dit programma. Van de Argentijnse componist Alberto Ginastera, die lesgaf aan Astor Piazolla, laat ik een stuk horen dat heet ‘Dans van een verlegen meisje’. Daarvan is het laatste deel virtuoos maar het middenstuk is prachtig melodisch.” www.ketisharu.com
Dit artikel lees je gratis! Wil je mij steunen? Druk op de knop!
Zingen is belangrijke drijfveer Renée Wegberg
- At december 23, 2021
- By Rudolf
- In Overigen, popmuziek, Theaterconcert
- 0
Oktober 2020.
‘Renée Doet De Dames’ is het nieuwe liedjesprogramma van zangeres en musicalactrice Renée van Wegberg. Een eigen productie waarin ze een ode brengt aan Nederlandse zangeressen. Ze zingt nummers van onder andere Conny Stuart en Jenny Arean, maar ook van Trijntje Oosterhuis en Caro Emerald.
Renée van Wegberg (1984) woont al een tijdje in Muiderberg. Haar zachte ‘g’ verraadt haar zuidelijke afkomst. ,,Ik kom uit het Noord-Limburgse plaatsje Horst”, zegt ze enthousiast. ,,Als ik mezelf ben, en dat ben ik meestal, dan hoor je het wel. Maar als ik op toneel een personage speel of een tekenfilm inspreek, dan kan ik het accent goed uitzetten. Dat moet ook wel.”
Frozen 2
Van Wegberg is een veelzijdige zangeres en actrice. ,,De musicalliefhebber kent mij van rollen als Elphaba, de groene heks in ‘Wicked’ en van de musical ‘Liesbeth List’ waarin ik de titelrol vertolkte. Maar de vriendjes en vriendinnetjes van mijn zoon van vijf kennen mij weer als de moeder (stem, red.) van Elsa uit ‘Frozen 2’.” Ze acteert met veel plezier, al is zingen haar eerste liefde. ,,Zingen is een belangrijke drijfveer in mijn leven. Mooie liedjes te mogen zingen. Ja, dat doe ik gewoon erg graag.”
Ze zong in liedjesprogramma’s als ‘Vive La France’ (2015 en 2017) en oogstte succes met haar eigen soloprogramma ‘List, Shaffy & Piaf’ (2019). ,,Anders dan in mijn vorige liedjesprogramma’s is, dat ik kon kiezen uit een breder palet aan liedjes en genres van Nederlandse zangeressen. Hoe kies je dan? Een belangrijk criterium is: wat mijzelf aanspreekt. Ook speelt een rol of ik bij een bepaald liedje een persoonlijk verhaal heb. En dan natuurlijk nog: wat vind ik lekker om te zingen.”
Van Wegberg vertelt dat ze tijdens haar studie Muziektheater op het Conservatorium in Rotterdam veel kleinkunstliedjes instudeerde. Voor een blokje in dit genre koos ze onder meer van Jenny Arean ‘Geef me de moed’. ,,Het is oorspronkelijk van Charles Aznavour. Het is zo krachtig en actueel. Het lied zegt iets over hoe we nu in de wereld staan. Dat we moeten proberen vrij te blijven van angst. Dat we positief en met vertrouwen de toekomst tegemoet moeten zien.”
Caro Emerald
Met haar driekoppige band brengt ze ook jazz en popsongs zoals nummers van Anouk, Trijntje Oosterhuis en Caro Emerald. ,,Met het nummer ‘That man’ van Caro Emerald gaat het met een knipoog over de stereotypen die er nog zijn over vrouwen.” Ze verbindt er een persoonlijk verhaal aan. ,,Ik denk dat vrouwen meer op hun uiterlijk worden beoordeeld. Zo krijg ik vaak de opmerking of ik wel genoeg eet. Of ze vragen mij ook altijd: Hoe combineer ik mijn fulltime werk met mijn moederschap? Een fulltime werkende vader wordt dat nooit gevraagd. Het zijn clichés die ik even aankaart. Het is kritische noot, maar het is niet met een vingertje wijzen. In de meeste dingen die ik tussen de nummers door vertel zit bovenal veel humor.”
In ‘Renée Doet De Dames’ brengt Van Wegberg ook een medley met nummers vanaf de jaren veertig van de vorige eeuw tot nu. ,,Het zijn allerlei bekende meezingers. En al mogen de bezoekers niet luidkeels meezingen, neuriën en meedeinen mag wel! Het is heerlijke muziek die we brengen en ik hoop dat we de mensen een fijne avond kunnen bieden.”
Kun je dit artikel waarderen? Druk op de knop!
Camiel Boomsma en Marieke Vos spelen Busoni
- At december 23, 2021
- By Rudolf
- In Klassieke muziek
- 0
Oktober 2020.
Pianist Camiel Boomsma en klarinettiste Marieke Vos zijn veelgevraagde musici. Samen vormen ze een duo. Dit jaar verdiepten ze het in werk van de Italiaanse componist Ferruccio Busoni (1866-1924). Tijdens een speciale Busoni-programma spelen ze zijn jeugdwerk: ‘Suite voor klarinet en piano, Opus nr. 10’.
Marieke Vos (1990) is een talentvolle klarinettiste. In de regio is zij bekend als artistiek leider van de kamermuziekconcerten in het Herman van Veen Arts Center in Soest. Pianist Camiel Boomsma (1990) kreeg veel aandacht voor zijn debuutalbum met Wagner-transcripties ‘Transcripties voor piano en Porazzi’. Zijn laatste album ‘Unfold’ met romantisch repertoire van Chopin en Liszt werd door de pers met veel bijval ontvangen.
Radio 4
De tijd dat ze door de coronamaatregelen niet konden optreden hebben ze nuttig besteed. ,,Voor Radio 4 hebben we samen een aantal concerten gegeven”, vertelt Boomsma. ,,In het begin van de coronatijd leek het erop dat we te maken zouden krijgen met een lange stop, maar er kwamen toch dingen naar ons toe. Momenten van niks doen kan ik me niet herinneren. Ik richtte me op dingen maken en op de inhoud van mijn werk. En vooral niet steeds bezig zijn met het coronavirus.”
Privé vormen ze ook een duo. ,,We zitten altijd op een lijn. Ook muzikaal. Het repeteren gaat goed en het is altijd harmonieus. Op een gegeven moment begonnen we met een vormgeven van een duo programma. En zo kwamen we bij Busoni uit die een schatkist heeft aan composities. Hij is eigenlijk vooral bekend van zijn Bach-transcripties, maar hij is overal in thuis.” Busoni was een wonderkind en schreef als tiener al veel kamermuziek. ,,Zijn moeder was pianiste en zijn vader klarinettist. Ik stel mij zo voor dat hij zijn zelfgeschreven muziek vaak door hun liet spelen”
Genialiteit
Busoni’s ‘Suite Opus nr. 10’ (1878) bestaat uit zes delen. ,,Het is lyrisch, het ligt goed in het gehoor en is toegankelijk. Het is voor ons een nieuw en verfrissend werk. Dat Busoni al op twaalfjarige leeftijd al heel makkelijk melodieën schrijft, daarin bespeur je zijn genialiteit. Qua stijl is deze suite romantisch klassiek, in tegenstelling tot zijn latere moderne werk dat soms atonaal en Schönberg-achtig is.”
Aan het Busoni-programma zijn enkele muziekwerken toegevoegd, waaronder ‘Ballade Opus 10, nr. 4’ een solo pianostuk van Johannes Brahms. ,,Brahms had het niet op met de in zijn tijd moderne muziek van Wagner en Liszt. Busoni hoorde bij de progressieve componisten. Toch voerde hij Brahms’ muziek wel uit. Hij was een overgangsfiguur tussen de oude en de nieuwe muziekwereld. Een ultieme schakel. ”
Weet je dit artikel te waarderen? Klik op de knop!
Sue Moreno en haar persoonlijke liedjes
- At december 22, 2021
- By Rudolf
- In Overigen, popmuziek
- 0
September 2020.
Zangeres, songwriter en performer Sue Moreno heeft een nieuw album uitgebracht: ‘The Memphis Soul Sessions, songs of Love and Faith’. Het album bevat persoonlijke nummers over de liefde in al haar facetten. Songs met een sixties soul-sound en een stevige baslijn.
De Bussumse Sue Moreno treedt al achttien jaar op, op verschillende podia in Europa en Amerika. Haar inspiratie voor muziek haalt ze uit de jaren veertig, vijftig en zestig. Zoals jazz (onder meer Peggy Lee en Ella Fitzgerald), The Great American Songbook, americana, classic country en gospel.
Au pair in Amerika
Moreno is geboren in Den Bosch. ,,Op jonge leeftijd was ik al bezig met muziek. Eerst leerde ik notenlezen op de muziekschool en toen ik vijftien was speelde ik al in een bandje dat Memphis heette.” Amerika was haar droomland. ,,Toen ik zeventien was kreeg ik de kans om naar Amerika te gaan als au pair. Daar heb ik ruim een jaar gewoond.” Een paar jaar later ging ze terug. Ze volgde allerlei (dans) opleidingen en trainingen. ,,Aan de Washington Universiteit in St. Louis, Missouri heb ik film en directing gestudeerd. Ik heb verschillende periodes in Amerika gewoond. Ik heb me er altijd als een vis in het water gevoeld.”
Veel heeft ze laatste jaren niet gewerkt in Amerika omdat ze de zorg voor haar moeder op zich nam. Ze heeft beide ouders kort na elkaar verloren. ,,Dat was een hele intensieve tijd. Toen dat achter de rug was besefte ik: nu is het de tijd voor mij en nieuw werk.” Wat ze in deze periode heeft meegemaakt zette haar aan tot het schrijven van een aantal persoonlijke liedjes, die ze nu uitbrengt op haar nieuwe album ‘The Memphis Soul Sessions’.
,,Onder mijn eigen label heb ik deze plaat in twee verschillende fases opgenomen. De backing vocals en de muziek waren vorig jaar in Amerika in Memphis opgenomen, maar mijn eigen zang nog niet. Vanwege de lockdown kon dat niet in de VS worden gedaan. Daarom zijn alle vocalen, de overdubben en mixen in de Legacy studios hier in Nederland gedaan. De legendarische Bernie Grundman van Mastering Studio, van platen als Thriller (Michael Jackson) en Purple Rain (Prince), in Los Angeles legde de laatste hand aan het masteren van de muziek.”
Ouders missen
Over de teksten van de songs: ,,’I’m Here’ is de eerste single van de plaat waarop in totaal tien nummers staan. Het is een gebed uit het hart, in de vorm van een lied. De ondertitel is dan ook ‘Songs of love and faith. ‘My Angel watches me’ bijvoorbeeld gaat over mijn moeder en de sterke band die we hadden. En beschrijft het gevoel dat mensen niet echt weg zijn, alleen maar lijfelijk. Natuurlijk mis ik mijn ouders vreselijk, maar ik heb juist geprobeerd de boodschap van overwinning en hoop te schrijven in mijn songs.”
Haar nieuwe plaat bevat de sound van Southern gospel en Memphis soul. ,,Alle liedjes hebben een lekkere baslijn (Leroy Hodges) en met The Memphis Horns qua sound gaat het naar de soulmuziek van de sixties, een beetje Dusty Springfield en The Staples Singers (‘I’ll take you there’, ‘Respect yourself’ red.).” Toen ze na een intensief traject van alles zelf arrangeren en produceren de eerste opname van haar plaat hoorde raakte ze enorm geëmotioneerd. ,,Het leek net alsof ik naar mijn eigen ziel zat te luisteren.”
‘The Memphis Soul Sessions, songs of Love and Faith’ van Sue Moreno. www.suemoreno.com
Dit artikel lees je gratis. Kun je het waarderen? Doneer!
‘Matangi meets Mezzo, ode aan opera’
- At december 22, 2021
- By Rudolf
- In Klassieke muziek
- 0
September 2020.
Het Fonds Podiumkunsten stelde met de tijdelijke regeling ‘Balkonscènes’ extra geld beschikbaar voor podiumkunstenaars, zodat zij in coronatijd live met publiek kunnen blijven optreden. Mezzosopraan Esther Kuiper kwam met een plan voor een concert met opera en kamermuziek, en het werd gehonoreerd met een subsidie. Samen met het Matangi Quartet ontwikkelde ze het afwisselende programma ‘Matangi meets Mezzo, ode aan de opera’.
Je instrument
De Amsterdamse Esther Kuiper behaalde een masterdiploma jazz-zang aan het Conservatorium in Amsterdam en studeerde daarna klassieke zang. Haar zangdocent was Marion van den Akker. ,,Ik voelde mij toch meer thuis in de klassieke muziek”, vertelt de mezzosopraan. ,,Bij klassieke muziek komt een specifieke techniek kijken. Bij jazz heb je de microfoon; dat is je instrument. Er zijn verder weinig eisen. Als je besluit om een jazzliedje laag te zingen, dan mag dat gewoon. Bij klassiek zang bepaalt de compositie hoe je een noot moet zingen.”
Kuiper heeft diverse operarollen gezongen bij onder andere De Reisopera en De Nationale Opera. Een ander hoogtepunt was haar rol van Waltraute in Wagners ‘Walküre’ in de Zaterdagmatinee met het Radio Filharmonisch Orkest met Jaap van Zweden (2019).
Als mezzo zingt ze zowel mannen- als vrouwenrollen. ,,In de kunst is het leuk om je te verplaatsen in verschillende rollen. En iedereen – tussen aanhalingstekens – heeft mannelijke of vrouwelijke kanten die je als zanger kunt aanboren. “Je gaat mee in die emoties en drijfveren van iemand op dat moment. En die gevoelens zijn weer universeel.”
Matangi Quartet
Voor haar project ‘Ode aan de opera’ benaderde Kuiper het Matangi Quartet. ,,Heel lang geleden heb ik met ze opgetreden met de cantate ‘Arianna a Naxos’ van Haydn. Toen beviel de samenwerking heel goed. En hun handelsmerk is: wij spelen alles. Ze zijn flexibel en altijd enthousiast.”
Het programma. ,,Na de ouverture uit de opera ‘Le Nozze di Figaro’ van Mozart is er een afwisseling van instrumentale stukken, opera-aria’s en op opera geïnspireerde instrumentale werken voor strijkers.” Een werk waaraan ze zelf heel veel plezier beleeft is de aria ‘Nobles Seigneurs, salut!’ van de page Urbain uit ‘Les Huguenots’ van Giacomo Meyerbeer. ,,Je kunt het publiek zo leuk bespelen. Ik zeg zoiets van: ‘De page Urbain nodigt één van u uit voor een geheim rendez-vous met een niet nader bij naam genoemde nobele dame.’”
Als laatste aria zingt Kuipers ‘Liebestod’ uit de opera ‘Tristan und Isolde’ van Wagner. Het is een sopraanaria, maar deze ligt echt lekker voor mijn stem. Het Matangi Quartet vond het fantastisch om dit stuk met deze ligging en bezetting in te studeren.”
‘Ode aan opera’ heeft geen rode draad. ,,Het is een pastiche. We bieden een divers programma aan, ook geschikt voor mensen die nooit opera beluisteren. Ze zitten niet meteen drie uur vast aan één Mozartopera. Tussendoor vertellen we wat over de stukken. Het is laagdrempelig.”
www.estherkuiper.com
Dit artikel lees je gratis. Kun je het waarderen? Druk op de knop!
Manet en zijn Hollandse vrouw Suzanne Leenhoff
- At december 21, 2021
- By Rudolf
- In Klassieke muziek, Theaterconcert
- 0
De Franse schilder Édouard Manet (1832-1883) werd beroemd als overgangsfiguur van het realisme naar het impressionisme. In zijn schaduw, maar niet minder belangrijk, stond zijn Hollandse vrouw Suzanne Leenhoff (1829-1906), een pianiste uit Zaltbommel. Celliste Oihana Aristizabal Puga en pianiste Lineke Lever maakten een vertelconcert over haar: ‘La Lecture’
Suzanne Leenhoff stamt uit een muzikaal gezin en was al jong een pianotalent. Haar vader Carolus Leenhoff was cellist en stadsbeiaardier in Zaltbommel. ,,Suzanne moest naar Parijs om geld te verdienen”, vertelt Lineke Lever. ,,Ze was achttien jaar en eigenlijk had ze er geen trek in om daar te werken, maar er was een aardappelziekte in Nederland en enorme armoede. De ingang naar Parijs was dat haar oma daar al woonde. Later vertrokken ook haar moeder en broers erheen. In Parijs kwam Suzanne in 1840 in contact met de moeder van Édouard Manet die een pianojuf zocht voor haar drie jonge zonen.”
Zaltbommel
Oihana Aristizabal Puga: ,,Manets vader had liever dat Édouard rechten ging studeren. Maar zijn zoon was een man die voor zijn dromen vocht en gewoon doorging met tekenen en schilderen. Hij werd verliefd op Suzanne en trouwde met haar in Zaltbommel. Zijn familie verwachtte dat hij een Frans meisje uit een goed milieu zou trouwen en niet een struise deerne uit Holland.”
Over het liefdesleven van Édouard en Suzanne Manet is veel geschreven. Hij was een womanizer. Puga:,,Zij vond het niet erg dat hij vreemdging. Suzanne had zelf namelijk een kind van een ander.” Lever: ,,Zij moet in de muziekscene van Parijs de beroemde violist Gustave-Adolphe Koëlla tegengekomen zijn. Daar ging ze een nachtje mee uit. Bij de burgerlijke stand staat dat hij de vader is van haar zoon Leon. Manet kon geen kinderen krijgen (hij was onvruchtbaar door syfilis, red.) maar hij heeft Leon wel als zijn eigen zoon opgevoed. Dat werd door iedereen geaccepteerd.”
La Lecture
De Manets waren geliefd in de kunstwereld van Parijs. Thuis hielden ze soirees waar Suzanne haar concerten kon geven. Lever: ,,Zo’n avondpartij vormt ook het idee voor ons programma ‘La Lecture’. Offenbach kwam bij de Manets over de vloer en wij spelen een stuk van zijn hand. We laten muziek horen van Wagner want daar hield het Suzanne heel erg veel van. Ook muziek van Gustave-Adolphe Koëlla valt te beluisteren en werk van haar vader Carolus Leenhoff.”
Puga: ,,We lezen gedichten voor van schrijvers en delen uit lieve brieven die Eduard aan zijn vrouw schreef. Op toneel zijn ook replica’s van schilderijen te zien.” ‘La Lecture’ wordt afgesloten met muziek van Jean Baptist Faure (1830-1914) niet te verwarren met componist Gabrielle Fauré (1845-1924). Lever: ,,Jean Baptist was Frankrijks beroemdste zanger die het werk van Manet verzamelde en zich ook door hem liet portretteren. Hij heeft ook composities geschreven, onder andere aria’s die wij als afsluiter gebruiken. De muziek is gearrangeerd door Willem van Merwijk.” www.cellopiano.nl
Dit artikel lees je gratis. Kun je het waarderen? Steun mij!
Nino Gvetadze speelt Schumann
- At december 21, 2021
- By Rudolf
- In Klassieke muziek, Overigen
- 0
Augustus 2020.
‘Einsam’ is de titel van de nieuwe cd van pianiste Nino Gvetadze. Hij bevat romantische pianomuziek van Robert Schumann, onder meer ‘Kinderszenen’ en ‘Kreisleriana’. Liefdevolle muziek die voor de Georgische pianiste in corona-lockdown heel persoonlijk werd. Gvetadze presenteert haar cd met een concert in concertpodium Bij Andreas in Naarden.
In maart zat Gvetadze midden in een tournee met het Noord Nederland Orkest. ,,Ik speelde Chopins ‘Pianoconcert nr. 2’”, vertel ze. ,,’s Middags waren we nog aan het repeteren, maar toen kwam die belangrijke persconferentie en konden we naar huis.” De eerste week van de lockdown ervoer ze niet als vervelend. ,,Het is normaal dat ik thuis ben als ik geen concert heb. Maar nu duurde dat thuis zitten wel uitzonderlijk lang. Je speelt meer met de kinderen (een dochter van 13 en een zoon van 5, red.) en dat is heel leuk. Maar na de tweede week werd het moeilijk, want alles tot september werd afgezegd: de tournee en ook andere concerten. Wat kon ik doen? Studeren zonder doel is vervelend. Ik besloot een cd op te nemen met pianomuziek van Schumann. Toen, in de staat waarin ik mij bevond, kwam die muziek heel dicht bij mij. Die staat was soms rustig, maar ook onrustig.”
Gvetadze (1981) groeide op in Tbilisi in Georgië. Op zesjarige leeftijd speelde ze al als soliste met orkesten. Vanaf 1998 studeerde ze aan het Staatsconservatorium van Tbilisi en hierna aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag en het Conservatorium van Amsterdam. In Nederland kreeg ze onder andere les van Jan Wijn. In 2008 won Gvetadze meerdere prijzen op het Internationaal Franz Liszt Pianoconcours en groeide uit tot een toppianiste. Ze heeft een drukke internationale carrière en wordt door critici wereldwijd geprezen.
Arabeske
Het eerste werk op haar cd ‘Einsam’ is het lieflijke ‘Arabeske’. ,,Dit stuk speelde ik al toen ik zes was en ik heb het altijd mooi gevonden. Vaak speel ik het als opening of toegift.” Bij ‘Kinderszenen’, een serie van dertien vrolijke pianostukken (1838), vertelt de pianiste dat ze haar doen denken aan haar eigen muzikale kindertijd en die van haar eigen kinderen nu. ,,Het was een van de favoriete werken van Franz Liszt. Hij speelde het altijd voor zijn dochter, die het zo heerlijk vond dat hij het de hele dag voor haar moest spelen.”
‘Kreisleriana’ (1838) is een achtdelig werk en een topstuk van het romantisch pianorepertoire. ,,Schumann schreef dit toen hij nog niet getrouwd was met Clara en veel weg was.” Gvetadze zegt dat het een muzikale dialoog is tussen die twee, waarin je meerdere kanten van Robert Schumann hoort met allerlei contrasten. ,,Het gaat over gedachten en echte emoties. Alles wat in ons zit kun je daarin terug horen.” Ze verklaart de cd-titel. ,,In de tijd van Schumann noemden zijn vrienden het leven ‘Frei aber einsam’. Voor ons was het, zeker de eerste twee maanden toen we thuis moesten blijven vanwege de lockdown, helemaal niet vrij. En dat was voor veel mensen ook heel eenzaam. Ik hoop dat er gauw een einde komt aan dat onvrije gevoel.” www.ninogvedatze.net
Dit artikel lees je gratis. Kun je het waarderen? Druk op de knop!