Verkiezingsstrijd in het Dickenstheater
Het is een traditie van het Dickenstheater in Laren om kort voor een politieke verkiezing de voorstelling ‘Verkiezingskoorts’ uit ‘The Pickwick Papers’ van Charles Dickens uit te voeren.
Deze theatervoorstelling met toverlantaarnplaten vindt plaats op 6 en 13 maart vlak voor de gemeentelijke verkiezingen. De opbrengst van de kaartverkoop wordt gedoneerd aan de Voedselbank Gooi & Omstreken.
Het Dickenstheater, in Victoriaanse stijl, wordt gerund door dramaturge en schrijver Else Flim en Charles Dickens-acteur Aad Kok. Al tien jaar lang maakt het duo met glasplaten en een toverlantaarn voorstellingen met de verhalen van de Engelse schrijver Charles Dickens (1812-1870). ,,Vanaf 2014 spelen we speciaal, vooraf aan de landelijke en gemeentelijke verkiezingen, de voorstelling ‘Verkiezingskoorts'”, vertelt Else Flim. ,,Het is steeds hetzelfde verhaal, maar wonderlijk genoeg komen mensen, ook uit het hele land, om deze voorstelling te zien. Ze vinden de sfeer zo leuk en het idee telt mee van: binnenkort gaan we stemmen en dan ga je ervoor.”
Pickwick Papers
Charles Dickens werd als jonge verslaggever van de Morning Chronicle in 1835 naar de stad Sudbury gestuurd. Hij moest daar verslag doen over de verkiezingsstrijd van politici die zich verkiesbaar stelden voor een parlementszetel. Zijn ervaringen heeft hij later in zijn feuilletons ‘The Pickwick Papers’ verwerkt. Dickens schrijft met humor dat je politici moet wantrouwen die kinderen kussen om in een goed blaadje bij de kiezers te komen. ,,Er is ook een scene dat een koets, met kiezers die gaan stemmen, door de koetsier zo wordt bestuurd, dat de koets omvalt en in het kanaal belandt. Slinkse politieke praktijken maar het is wel leuk om dat anno 2022 te laten zien.”
Ze vindt dat er weinig veranderd is tussen de verkiezingsstrijd in de negentiende eeuw en die van nu. ,,Politici maken elkaar nog steeds zwart. De Engelsen zijn overwegend heel netjes en aardig maar in het parlement wordt er gemeen naar elkaar geschreeuwd.”
Flim heeft het verhaal vertaald en voor toneel bewerkt. Zelfbedachte passages die verwijzen naar de actuele politiek van Laren zitten er niet in. ,,Nee, dan is het geen origineel Dickensverhaal meer. Op 13 maart komt de burgermeester van Laren, zoals gebruikelijk, een openingswoord houden. Hij geeft dan zijn visie op de vraag: wat is de rol van een burgermeester in verkiezingstijd? Dat kan voor burgermeesters soms een precaire situatie zijn. Als hoofd van de gemeente moeten ze onafhankelijk zijn, terwijl ze wel lid van een partij zijn!”
Jubileum
Het Dickenstheater viert haar tienjarig jubileum met een speciale actie door de opbrengt van de verkiezingsvoorstellingen te geven aan de voedselbank. ,,Dat vinden wij erg belangrijk. Of we nog iets meer gaan vieren? We bereiden ons dit jaar voor op een optreden in Birmingham en we spelen op een internationale conventie in Cleveland Ohio. Daar verheugen we ons op.”
www.dickenstheater.nl
Het Larense toneelgezelschap De Papegaai bestaat 100 jaar!
- At juli 11, 2022
- By Rudolf
- In Theatervoorstelling
- 0
Het was de Larense apothekeres mejuffrouw Westerling die in november 1920 met genodigden een literaire club wilde vormen. Aanwezige mejuffrouw E. van der Bergh Eijsenga kwam ook met het idee voor een toneelclub. De naam ‘De Pagegaai’ werd bedacht want ‘toneelspelers zijn na-praters van het leven’. Voorzitter Niels Onkenhout: ,,Het tijdsbeeld van de twintiger jaren was dat zich allerlei bevlogen kunstenaars uit Amsterdam en andere delen van het land vestigden in het charmante o zo arme boerendorpje Laren.”
Met name dames met een culturele achtergrond uit de bovenlaag van de bevolking werden lid van De Papegaai. In Hotel Hamdorff werd in 1921 de eerste voorstelling opgevoerd: ‘Speculanten’ van Willem Schürmann. Het werd het begin van een amateurtoneelgezelschap dat decennialang toneelstukken op hoog niveau op de planken zou zetten. Tot nu toe voert het gezelschap gemiddeld twee voorstellingen per jaar op. Het gaat om een mix van blijspelen en drama’s, van ‘De Vrek’ van Molière tot ‘Festen’ van Thomas Vinterberg, met altijd een leidende beroepsregisseur. De vaste regisseur was tot 1947 Ko Arnoldi, en de oprichter van het Rotterdams Toneel.
Anna Singer
Nadat De Papegaai vanwege de Tweede Wereldoorlog enkele jaren ‘op stok’ was geweest werd het toneelleven weer opgepikt. In 1956 opende Mevrouw Anna Singer het gelijknamige museum en als groot bewonderaar van de De Papegaai liet ze de concertzaal geschikt maken als theaterzaal. Wel stelde ze toen de voorwaarde dat alle voorstellingen van het gezelschap in Singer moesten plaatsvinden.
De geboren en getogen Blaricummer Onkenhout is opgegroeid met De Papegaai. Twee generaties voor hem zaten al bij het toneelgezelschap. ,,Er werd meeslepend toneel gespeeld in die tijd. De generatie van de oorlog miste het toneel enorm.” De voorzitter noemt namen van regisseurs die prachtig innoverend toneel op de planken brachten. Regisseurs als Bob van der Laaken, Ko van den Bosch en Mieke Verstraete. ,,Eind jaren vijftig wilden we vernieuwend zijn en dus werd er gestart met cabaret. Leden, zoals mijn ouders, gingen zelf liedjes schrijven en sketches. Daar namen dan mensen aan deel die later bekend werden zoals actrice Sjoukje Hooymaayer (‘Zeg ‘ns Aaa’) en schrijver Herman Pieter de Boer.”
Joop van den Ende
In 100 jaar ontwikkelde De Papegaai zich tot een multidisciplinair amateurgezelschap met een groot cultureel aanbod. Zo werd in 1963 het jongerentoneel (Jonge Papegaai) opgericht en kreeg De Papegaai een heus cabaret en later het diner chantant: ‘De Gevulde Papegaai’. Anno nu telt de toneelclub duizend leden waarvan gemiddeld vijftig leden actief deelnemen aan een productie. ,,Er is een vaste trouwe groep van technici. Carla Janssen Höfelt maakt bij ons altijd prachtige decors. Zij is bekend van de musicaldecors die ze maakt voor onder andere Joop van den Ende.” Nieuwe spelers, vooral kinderen, krijgen bij De Papegaai altijd een kans te komen spelen. ,,Daarom is er een grote mix van jong en oud, waarmee we ook de aandacht trekken van een breed publiek uit het Gooi en een onderdeel zijn van die gemeenschap.”
Weet de voorzitter nog spannende anekdotes? ,,We hebben een keer een stuk gespeeld waarbij de hoofdrolspeler een alcoholprobleem had en dat dan de regisseur door omstandigheden de rol moest overnemen. Dan heb je wel even paniek, maar het stuk moest toch gespeeld worden.” Warme herinneringen heeft hij aan ‘The Play That Goes Wrong’ (Het Toneel Stuk opgevoerd in 2015, regie Kevin Hassing). ,,Dat gaat over een toneelgezelschap waar alles fout gaat. We zijn deze komedie destijds met het bestuur in Londen gaan bekijken. Dat was zo leuk. Bij ons werd dat een groot succes met telkens uitverkochte zalen.”
De Papegaai geeft een lustrumwijn en lustrumboek uit: www.depapegaai.com.
Jeannette van Schaik zingt in Papagenohuis
- At augustus 01, 2019
- By Rudolf
- In Klassieke muziek
- 0
‘Dit is mijn eerste interview! Ik heb wel vaker in de krant gestaan met foto’s en recensies, maar nog niet met een persoonlijk interview. Mijn muzikale pad begon op een kleuterkoor en liep vanaf mijn zevende verder op de Koorschool St. Bavo in Haarlem. Na de Koorschool heb ik zanglessen genomen bij zangpedagoge Sarah Barrett. Toen ik op de middelbare school kwam voelde ik mij daar tamelijk verloren; ik vond mijn steun in die zanglessen.
Spectrum
Al jong wilde ik het liefst oratoriumzangeres worden en dan graag soliste. Ik zag als koormeisje de sopranen in van die mooie jurken optreden in de grote oratoriawerken. Dat wilde ik ook! Vaak kreeg ik kleine solo’s in koorstukken en dat voelde bijzonder. Ik besloot verder te gaan met zingen en werd al snel toegelaten tot de vooropleiding van het Conservatorium van Amsterdam. Het hele spectrum van oratorium heb ik wel gehad. Uiteindelijk werd op het conservatorium mijn interesse voor opera aangewakkerd. Nadat ik voor het eerst naar een operavoorstelling van de Nationale Opera ging was ik verkocht. In juni 2014 studeerde ik af voor mijn bachelor zang en nu volg ik een master-opleiding opera aan de Dutch National Opera Academy.
Sinds twee jaar werken Daan Boertien en ik samen. We denken hetzelfde over muziek. Als pianist wil hij zich specialiseren in het begeleiden van zangers. Het Papageno Huis in Laren heeft een samenwerkingsverband met het Conservatorium in Amsterdam en vroeg ons voor dit koffieconcert. We hebben een programma met werken van Henry Duparc, Reynaldo Hahn en Franz Liszt. Toen Duparc depressief was heeft hij veel eigen werk in het haardvuur gegooid omdat hij het niet goed vond.
Reynaldo Hahn
Van de nog geen twintig liederen die er bestaan hebben we een selectie gemaakt. Daarvan is ‘Chanson triste’ zijn meest bekende lied. Het zijn ongrijpbare liederen die je meenemen in het moment. Van Reynaldo Hahn doen we wat lichtvoetige liederen, één daarvan is ‘À Chloris’. ‘L’heure exquise’ is mijn absolute favoriet; simpel maar heel mooi. Van Liszt zing ik ‘Tre Sonetti di Petrarca’ dit zijn drie sonnetten van de dichter die Liszt op muziek heeft gezet.
Prachtige liederen; bijna opera-aria’s. Plannen voor de toekomst? Ik ben al begonnen met audities te plannen voor volgend jaar en voor te zingen voor agenten. En ik ben door de eerste selectie van het Internationaal Vocalisten Concours in Den Bosch gekomen. Er waren 500 zangers en ik hoor bij de 50 die door zijn naar de tweede ronde (finale rondes). Ik ben één van de vier Nederlanders; dat is wel tof.’
Jeannette van Schaik (sopraan) met pianist Daan Boertien bij koffieconcert Papagenohuis in Laren. www.stichtingpapageno.nl