Nicolas van Poucke speelt Schumann
- At december 24, 2021
- By Rudolf
- In Klassieke muziek, Overigen
0
Voor zijn nieuwe album ‘The Schumann Collection, vol. 1’ zou pianist Nicolas van Poucke op verschillende concertpodia een presentatieconcert geven. Ook BijAndreas in Naarden stond in zijn concertagenda. Door de nieuwe lockdown echter sloten concertzalen. Desalniettemin Van Poucke’s ‘Schumann-album’ toch uitgebracht.
Nicolas van Poucke (Baarn, 1992) opgegroeid in het Gooi, wordt door de bekende pianodocent Jan Wijn gezien als ’Het opvallendste talent van zijn generatie’. De eerste lockdown ervoer Van Poucke in Amsterdam als een vakantie zonder het vakantie te noemen. ,,Ik heb lekker veel gekookt en met mijn twee kinderen in speeltuinen gespeeld. Begin april belde een kennis. Die organiseert huisconcerten en hij had een erfenis gekregen. Hij wilde voor mij de opname en uitgave van een nieuw album bekostigen. Voorwaarde was wel dat ik het voor het label TRPTK zou opnemen. En dat bleek een goede match te zijn.”
Goed in mijn systeem
Van Poucke kreeg twee maanden de tijd om zich voor te bereiden op de opname. ,,Het moest wel snel gebeuren en het moest ook op niveau zijn. Ik koos ‘Fantasiestücke’ en ‘Carnaval’ van Schumann (1810-1856); die stukken had ik nog niet zo lang geleden gespeeld. Het is ook werk waarin ik mij prettig voel en dat goed in mijn systeem zit.”
De talentvolle pianist is zich ervan bewust dat deze pianostukken al veelvuldig zijn opgenomen door vakgenoten. Heeft hij een eigen benadering? ,,Iedere pianist probeert denk ik stap voor stap naar de kern van een werk te komen. Dat doe ik ook en misschien voeg ik er wel iets aan toe. Het is je op een individualistische manier vereenzelvigen met een compositie. Jij bent het die het stuk speelt tenslotte. Evengoed wil je jouw persoonlijkheid ook weer niet al te veel op het werk plakken. Het is paradoxaal.”
Davidsbündler
Voor de opnames in juni heeft Van Poucke twee maanden lang intensief het werk van Schumann beluisterd. Over ‘Carnaval, Op. 9’ (1935) vertelt hij: ,,Dit is een biografisch werk en bestaat uit 21 korte pianostukken. Dit werk is geïnspireerd op karakters uit de Commedia dell’arte en ook uit Schumanns eigen fantasie. Zo komen in muzikale thema’s vrienden voorbij en collega componisten als Chopin. Het is een groot feest. Met op het eind een mars van ‘Davidsbündler’. Dat is een vriendengroep die Schumann verzonnen heeft en die ten strijde trok tegen slechte smaak in de muziek. Zijn muziek komt echt dichtbij. Er zitten stukken bij die hartverscheurend mooi zijn.”
De achtdelige reeks ‘Fantasiestücke, Op.12’ (1837) noemt de pianist: ‘beschrijvingen van gemoedstoestanden’. ,,In tegenstelling tot ‘Carnaval’ waar elk deeltje een karakter is, zijn deze delen grote stukken en minder uitgesproken. Er gebeurt meer in een stuk, meer variaties en je hoort heel goed allerlei tegenstellingen, bijvoorbeeld somber en vrolijk, hard en zacht. ‘In der Nacht’ is zo’n stuk; ongelofelijk gaaf.” Sluitstuk van het album vormt het poëtische pianostuk ‘Arabesque’ (1839). ,,Dat wilde mijn mecenas er heel graag bij hebben en ik gelukkig ook.”
‘The Schumann Collection vol. 1’ van Nicolas van Poucke. Te beluisteren op: cd, digitale download en vinyl. www.nicolasvanpoucke.com
Van Poucke: musicus zijn is een mooi beroep
- At augustus 12, 2019
- By Rudolf
- In Klassieke muziek
- 0
Pianist Nicolas van Poucke heeft een veelzijdige concertpraktijk; van solorecitals tot kamermuziek en concerten met orkest. Deze recitals en concerten geven wat hectiek in zijn leven, maar minstens zo veel energie is hij kwijt aan de voorbereidingen. Bovendien is hij vader van een eenjarig dochtertje en is de tweede op komst. Van Poucke is door de Hilversumse Orkest Vereniging gevraagd om tijdens het najaarsconcert ‘Pianoconcert nrs.3’ van Ludwig van Beethoven te spelen. Een dramatisch stuk.
Nicolas van Poucke (1993) komt uit een muzikale familie. Zijn vader Cyrille was trompettist in de Radio Kamer Filharmonie en zijn zus Ella is een bekende celliste. ,,We maakten thuis allemaal muziek; dat was iets vanzelfsprekends. Zoiets als met z’n allen televisiekijken. Ik was als kind altijd in de veronderstelling dat anderen ook thuis muziek maakten. Toen ik bij vriendjes speelden was ik verbaasd als daar geen piano stond.”
Jan Wijn
Hij was zes jaar toen hij op pianoles ging. Hij bleek talent te hebben en zijn ouders stimuleerden hem meer te studeren. ,,Ik begon echt plezier in pianospelen te krijgen en het muziek maken werd een deel van mijzelf.” Van Poucke volgde al vrij snel jong-talentklassen aan verschillende conservatoria. Op dertienjarige leeftijd maakte hij zijn debuut in het Concertgebouw. Later ging hij studeren bij David Kuyken en Jan Wijn aan het Conservatorium in Amsterdam. Hij won verschillende muziekwedstrijden, waaronder in 2006 zowel het Prinses Christina Concours als het Steinway Internationaal Piano Concours. Inmiddels is hij een graag geziene gast op nationale en internationale concertpodia en treedt hij als kamermusicus veelvuldig op met leden van het Koninklijk Concertgebouworkest.
Collega-pianisten Hannes Minnaar, Thomas Beijer en Caspar Vos hebben ook solo gespeeld bij de Hilversumse Orkest Vereniging (HOV) en toevalligerwijs eveneens gestudeerd bij Jan Wijn. Toch levert één dezelfde docent heel verschillende pianisten af. ,,Jan kijkt heel erg naar de persoon. Iedereen heeft zijn eigen probleempjes met de muziek en hij weet hoe die moeten worden opgelost.” Volgens Van Poucke stopt je vorming als pianist niet na je studie. ,,Ik ben als pianist enorm beïnvloed door verschillende kamermuziekpartners. Ook ben ik gefascineerd door opnames van Cortot, Rachmaninoff, Rubinstein, Toscanini en Mengelberg. Verder ben ik gecoacht door Martha Argerich, Murray Perahia en Alfred Brendel. Van hen heb ik ook veel geleerd.”
Bij de HOV werkt hij samen met een hoogkwalitatief amateurorkest. ,,Ik heb al eerder met soortgelijke gezelschappen gewerkt. De sfeer met zo’n orkest is altijd vriendelijk. Deze mensen spelen voor hun plezier. Je krijgt als solist de kans meer te repeteren, maar het proces is ook langzaam. Zo’n samenwerking is voor mij heel waardevol en ik kan bepaalde werken extra grondig instuderen en in deze setting uitvoeren. Als ik uitgenodigd word om een werk ergens anders te spelen, heb ik het paraat.”
Vader
De jonge pianist is ruim een jaar geleden vader geworden. Zijn vriendin is ook musicus en speelt als violiste in het Concertgebouworkest. Het is niet onmogelijk dat later hun dochter ook de muziek in gaat. ,,Ze heeft genoeg muziek om haar heen. Ik zou haar zeker niet tegenhouden. Muzikant is een mooi beroep, maar je moet er veel voor opzij zetten. Het is geen negen tot vijf baan en het is ook niet voor iedereen geschikt. Het is een moeilijk maar fantastisch leven.
De HOV speelt op het najaarsconcert van Ludwig van Beethoven de ‘Ouverture Egmont, opus 84’ de ‘Symfonie nr. 1, opus 11’ van Felix Mendelssohn en met Van Poucke het ‘Pianoconcert nr.3 in c, opus 37’ ook van Beethoven. Dit werk is in 1800 gecomponeerd. ,,Beethoven heeft meerdere werken in de toonsoort c-klein geschreven zoals zijn ‘Vijfde symfonie’ en ‘Pianosonate Pathetique’. Zijn ‘Pianoconcert nr. 3’ is het enige pianoconcert dat in deze mineur toonsoort staat. Het is een meesterwerk. In het eerste deel verwijst het thema naar een pianoconcert van Mozart die ook in c-klein staat. Het stuk bevat drama, grote gebaren en vitaliteit, en in het laatste deel ook humor.”
Nicolas van Poucke speelde het najaarsconcert bij Hilversumse Orkest Vereniging op 4 november 2018. Dirigent: Paul van der Reijden. Locatie: Morgensterkerk in Hilversum. www.hilversumseorkestvereniging.nl