Geen gelikte Disney-kostuums
- At juli 31, 2019
- By Rudolf
- In Familievoorstelling
- 0
Het Kleine Theater speelt sprookjes op een ambachtelijke manier. Ze spelen geen kindervoorstellingen met flitsende beeldprojecties, maar houden het simpel, met zelf beschilderde decors en kostuums uit eigen garderobe. Het theatergezelschap, dat bestaat uit Anke Engels en Vimala Nijenhuis, brengt de sprookjes met veel humor en geeft aan elk verhaal een eigen draai. ‘Rapunzel’, het opgesloten meisje met de lange vlecht is een van die voorstellingen.
Actrice Anke Engels (1974) richtte in 2011 jeugdtheatergezelschap Het Kleine Theater op. Engels voltooide de acteursopleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Nadat haar afstuderen in 1998 werkte ze tien jaar lang freelance. ,,Ik begon bij het Ro Theater, later speelde ik bij toneelgroep Toneel Speelt en ik deed jeugdtheater bij Het Laagland. Op het laatst ben ik meer film en televisie gaan doen.” Met haar man Vincent Rietveld, ook acteur en lid van theatergezelschap Warme Winkel, kreeg ze elf jaar geleden een zoon. ,,In die tijd dacht ik: is dit acteren alles in het leven? Ik wilde toen vooral even moeder zijn. Op een geven moment ging ik wel met mijn zoon naar het jeugdtheater. Hij vond het leuk, een kinderhand is gauw gevuld, maar voor mijzelf als ouder was het nogal saai. Ik zag ook andere ouders tijdens zo’n kindervoorstelling vooral op hun mobiele telefoon kijken.”
In Amsterdam West huurde ze een kelderruimte voor vijftig euro per dag en begon ze met bevriende acteurs en actrices kindervoorstellingen maken. ,,De eerste deed ik met Vincent en dat was ‘Prinses op de erwt’. Die speelden we dan twee of drie keer per dag en dan was het bomvol. Er was heel veel vraag naar voorstellingen. We maakten toen in een heel hoog tempo nieuwe voorstellingen. Op een gegeven moment kwam ik Vimala Nijenhuis opnieuw tegen. Zij zat een jaar na mij op de acteursopleiding in Utrecht. We vonden elkaar altijd heel erg leuk. Samen maakten we ‘Het zigeunermeisje’, wat een van onze lievelingsvoorstellingen werd. Ze bleef toen bij mij en dat is alweer vijf jaar geleden.”
Het Kleine Theater speelt sprookjes op een ambachtelijke manier. ,,Wij zijn vrijeschoolkinderen en dus hebben we altijd honger naar oorspronkelijkheid. Onze voorstellingen zijn niet gelikt of vol met multimedia. We lopen ook niet in gelikte Disney- kostuums. De kleding komt uit onze eigen kast of uit de kringloop. We verkleden ons op toneel.”
Door de eigen invulling trekken de sprookjes de aandacht van zowel kinderen als ouders. ,,Er zitten ook grapjes in die speciaal voor de ouders maken. Het leuke van sprookjes is dat iedereen ze kent en dat er algemeen herkenbare thema’s inzitten. Als je dan even afwijkt van het verhaal dan denken volwassen: Wat gebeurt er nu? Zo komt Rapunzel erachter dat er een deurtje naar buiten is en dat ze dus gewoon uit die toren kan.”
Engels en Nijenhuis spelen meestal met z’n tweeën alle personages. ,,Eentje is het lijdend voorwerp en de ander speelt als een malle pietje de overige personages, met veel snel verkledingen en met heel veel energie. Dat is altijd erg leuk en het blijft een uitdaging om het feilloos te doen. We verbloemen niks; je kunt zien dat we ter plekke toneel maken. Ook door goed het verschil tussen de karakters aan te geven, spreken we soms met accent: de wolf is bijvoorbeeld Rotterdams en een prins een Vlaming. Dat helpt enorm.”
Over ‘Rapunzel’ zegt ze nog: ,,Het meisje met de vlecht is door haar petemoei opgesloten in een toren. De petemoei wordt meestal beschouwd als heks. Onze petemoei is geen vreselijk heks. Ze houdt van Rapunzel maar ze wil haar gewoon niet laten gaan. Rapunzel begrijpt niet goed dat ze is opgesloten, maar ontdekt dan het verstopte deurtje en trekt ze de wijde wereld in. Nee, de prins klimt niet langs haar vlecht omhoog, al gooit ze wel haar vlecht naar beneden voor een mandje met eten dat vastgeknoopt wordt en naar boven gehesen. Ze komt de prins gewoon buiten tegen. Niks engs aan.”
‘Rapunzel’ door Het Kleine Theater. Concept en spel: Anke Engels/Nina van Koppen en Vimala Nijenhuis. Eindregie: Mischa Ardon.
www.hetkleinetheater.nl