Nicolas van Poucke speelt Schumann
- At december 24, 2021
- By Rudolf
- In Klassieke muziek, Overigen
0
Voor zijn nieuwe album ‘The Schumann Collection, vol. 1’ zou pianist Nicolas van Poucke op verschillende concertpodia een presentatieconcert geven. Ook BijAndreas in Naarden stond in zijn concertagenda. Door de nieuwe lockdown echter sloten concertzalen. Desalniettemin Van Poucke’s ‘Schumann-album’ toch uitgebracht.
Nicolas van Poucke (Baarn, 1992) opgegroeid in het Gooi, wordt door de bekende pianodocent Jan Wijn gezien als ’Het opvallendste talent van zijn generatie’. De eerste lockdown ervoer Van Poucke in Amsterdam als een vakantie zonder het vakantie te noemen. ,,Ik heb lekker veel gekookt en met mijn twee kinderen in speeltuinen gespeeld. Begin april belde een kennis. Die organiseert huisconcerten en hij had een erfenis gekregen. Hij wilde voor mij de opname en uitgave van een nieuw album bekostigen. Voorwaarde was wel dat ik het voor het label TRPTK zou opnemen. En dat bleek een goede match te zijn.”
Goed in mijn systeem
Van Poucke kreeg twee maanden de tijd om zich voor te bereiden op de opname. ,,Het moest wel snel gebeuren en het moest ook op niveau zijn. Ik koos ‘Fantasiestücke’ en ‘Carnaval’ van Schumann (1810-1856); die stukken had ik nog niet zo lang geleden gespeeld. Het is ook werk waarin ik mij prettig voel en dat goed in mijn systeem zit.”
De talentvolle pianist is zich ervan bewust dat deze pianostukken al veelvuldig zijn opgenomen door vakgenoten. Heeft hij een eigen benadering? ,,Iedere pianist probeert denk ik stap voor stap naar de kern van een werk te komen. Dat doe ik ook en misschien voeg ik er wel iets aan toe. Het is je op een individualistische manier vereenzelvigen met een compositie. Jij bent het die het stuk speelt tenslotte. Evengoed wil je jouw persoonlijkheid ook weer niet al te veel op het werk plakken. Het is paradoxaal.”
Davidsbündler
Voor de opnames in juni heeft Van Poucke twee maanden lang intensief het werk van Schumann beluisterd. Over ‘Carnaval, Op. 9’ (1935) vertelt hij: ,,Dit is een biografisch werk en bestaat uit 21 korte pianostukken. Dit werk is geïnspireerd op karakters uit de Commedia dell’arte en ook uit Schumanns eigen fantasie. Zo komen in muzikale thema’s vrienden voorbij en collega componisten als Chopin. Het is een groot feest. Met op het eind een mars van ‘Davidsbündler’. Dat is een vriendengroep die Schumann verzonnen heeft en die ten strijde trok tegen slechte smaak in de muziek. Zijn muziek komt echt dichtbij. Er zitten stukken bij die hartverscheurend mooi zijn.”
De achtdelige reeks ‘Fantasiestücke, Op.12’ (1837) noemt de pianist: ‘beschrijvingen van gemoedstoestanden’. ,,In tegenstelling tot ‘Carnaval’ waar elk deeltje een karakter is, zijn deze delen grote stukken en minder uitgesproken. Er gebeurt meer in een stuk, meer variaties en je hoort heel goed allerlei tegenstellingen, bijvoorbeeld somber en vrolijk, hard en zacht. ‘In der Nacht’ is zo’n stuk; ongelofelijk gaaf.” Sluitstuk van het album vormt het poëtische pianostuk ‘Arabesque’ (1839). ,,Dat wilde mijn mecenas er heel graag bij hebben en ik gelukkig ook.”
‘The Schumann Collection vol. 1’ van Nicolas van Poucke. Te beluisteren op: cd, digitale download en vinyl. www.nicolasvanpoucke.com
Tenor Peter Gijsbertsen zingt wat hij krijgt
- At juli 31, 2019
- By Rudolf
- In Klassieke muziek
- 0
Peter Gijsbertsen Fotograaf Erwin Beckers.
Het was dat tenor Peter Gijsbertsen (1983) werd gevraagd voor de schoolmusical, anders was hij waarschijnlijk niet in de muziek terechtgekomen. Bariton Robbert Muuse spoorde hem aan meer te zingen en uiteindelijk ging hij studeren aan het Conservatorium in Utrecht. Nog tijdens zijn studie won hij in 2007 een studiebeurs: de John Christie Award in Glyndebourne.
Toen hij in 2012 de hoofdprijs voor het Lied op het bekende Internationale Vocalisten Concours Den Bosch won, was zijn naam definitief gevestigd. Aankomende maanden speelt hij bij een klein Belgisch operagezelschap The ministry of operatic affairs in de opera ‘Cosi fan tutte’ van Mozart. Volgende week zaterdag geeft deze rising star een liedrecital voor de Muziekkring in Baarn.
Glyndebourne
In een Amsterdamse koffiecorner, net terug uit Antwerpen, legt Gijsbertsen uit dat hij voor operarollen veelal in het buitenland zit en met oratoria en liedrecitals in Nederland. Zijn carrière begon in Glyndebourne. ,,Aan die beurs heb ik veel gehad. Ik kon lessen volgen die je moest betalen, ik liep stage in producties en ik heb zelfs een cursus Italiaans gevolgd.”
Een voorkeur voor een zangdiscipline heeft de lichte lyrische tenor niet. ,,Ik zing wat ik aangeboden krijg. In ‘Cosi fan tutte’ spring ik over de bühne en bij een oratoriumkoor sta je met de tekst in je handen en kun je je volledig concentreren op de muziek. Bij recitals heb je alleen maar te maken met jezelf en de pianist. Dat is vaak makkelijker.”
Robert Schumann (1810 – 1856) en ‘A young man’s exhortation’ van Gerald Finzi (1901 – 1956) op gedichten van Thomas Hardy. ,,Voor het publiek zal deze cyclus van Finzi even wennen zijn. Zijn werk is redelijk onbekend. Als zanger moet je echt in de tekst duiken en het gevoel erbij zoeken. De cyclus bestaat uit twee delen: deel één is een weerspiegeling van deel twee. Lied één gaat over soldaten die flirten met de meisjes op de boulevard, en de latere liederen over oude mannen die zich afvragen waar de mooie meisjes van vroeger zijn gebleven? Treurig zo hier en daar.”
Desperate
Over ‘Dichterliebe’ denkt hij nuchter: ,,Als je de tekst en muziek beluistert, dan weet je eigenlijk al genoeg. Ik zie ‘Dichterliebe’ als kleine miniatuurtjes die gaan over liefdesverdriet, of een liefde die je niet kunt bereiken of een waanbeeld.” Voor de tenor is zingen niet alleen techniek; het is ook het kruipen in de rol van zijn protagonist. ,,Je moet direct de sfeer kunnen neerzetten. De mensen moeten zien dat je soms boos en desperate bent. Je moet het zelf ook voelen. Als je niet iets voelt, kun je het beter niet zingen. Dan wordt het geen muziek.” Over zijn toekomst zegt hij: ,,Ik wil mijn techniek bijschaven en in alle drie de genres actief blijven en me verder ontwikkelen. Ja, er zijn nog slagen te maken.”
Liederenrecital Baarnse Muziekkring met Peter Gijsbertsen (tenor) en Yvonne Gesler (piano).