Marlijn Weerdenburg is volwassen geworden

Een droom gaat in vervulling voor zangeres, actrice en presentatrice Marlijn Weerdenburg: ze zet haar eerste avondvullende soloprogramma op de planken. De titel is simpelweg ‘Marlijn zingt’. Ze wordt aan de piano begeleid door Patrick van Herrikhuyzen. Favoriete muzikanten en songwriters als Paul de Munnik, Daniël Lohues, Bertolf en anderen schreven nieuw materiaal voor haar. In ‘Marlijn zingt’ blikt ze ook terug op haar carrière en noemt Herman van Veen als een belangrijke inspirator.

In de wereld van kunst en cultuur heeft Marlijn Weerdenburg (1983) zich breed ontwikkeld. Haar basis wordt gevormd door twee kunstopleidingen. Ze volgde het Brabants Conservatorium in Tilburg en maakte een overstap naar de Toneelschool en Kleinkunstacademie in Amsterdam, die ze afrondde in 2008.

Als actrice kreeg ze in 2013 nationale faam met haar rol als Danni Lowinski in de gelijknamige televisieserie. Afgelopen jaren presenteerde ze verschillende televisieprogramma’s onder meer ‘De nieuwe lekkerbek’ naast André van Duin en samen met presentator Ersin Kiris: ‘Broodje gezond’, een televisieprogramma dat gaat over voedselhypes en gezondheidsmythes.
Vlak na haar theaterstudie ging ze ook aan de slag als zangeres. Met Helge Slikker vormde ze het duo ‘Miss Molly & me. ,,Anderhalf jaar geleden besloten we onze eigen weg te gaan”, zegt Marlijn Weerdenburg. ,,Niet door ruzie; we wilden gewoon allebei iets verfrissend gaan doen; iets nieuws. Officieel ligt het even stil voor onbepaalde tijd.”

In ‘Marlijn zingt’ vertelt ze uitgebreid over haar inspirator Herman van Veen. ,,Mijn band met hem is heel belangrijk. Hij is een sleutelfiguur in mijn leven.” Toen zij voor musicalzangeres studeerde aan het Brabants Conservatorium liep ze stage bij Van Veen in de kindervoorstelling ‘Verboden te lachen’ (2002). ,,Ik heb hem leren kennen toen ik nog maar negentien was. Herman heeft mij de theaterwereld leren kennen, waar ik mij nog steeds het liefste in bevind.”

Herman liedperformer

‘Verboden te lachen’ toerde met acht andere spelers door Duitsland. ,,Ik had nog nooit in een hotel geslapen! We gingen vroeger thuis niet vaak uit eten, maar met de muzikanten en de crew gebeurde dat elke avond. We werden een theaterfamilie. Ik hoorde opeens ergens bij. Elke avond keek ik hoe Herman de uitverkochte zalen bespeelde. Het was een soort magie. Iedereen klapte precies wanneer hij het wilde, of bleef juist stil zoals hij bedoelde. Ik wilde na mijn stage bij Herman liedperformer worden en een echte actrice. Ik kreeg andere opvattingen over theater en ik wilde verhalen vertellen. Hij raadde mij toen aan theater te gaan studeren in Amsterdam. Dat was een goede keuze. Ik ben door Herman echt volwassen geworden.”

Al lang wilde Weerdenburg een soloprogramma maken met nummers in haar moerstaal Nederlands. ,,Ik heb ooit een keer een aanzet gemaakt, maar toen was ik 25 en stond ik in zaaltjes met 10 man. Daarna heb ik het nooit meer gedurfd.” Maar na de geboorte van haar zoon Teun, nu zeventien maanden geleden, overwoog ze haar carrière nogmaals en besloot dat de tijd er nu rijp voor was. ,,Ik wil voor mijn kind een voorbeeld zijn: als je echt iets graag wil moet je ervoor gaan. Nu is het voor mij een droom die uitkomt.”

Op zoek naar materiaal benaderde Weerdenburg actief haar muzikale helden. ,,Heel snel heb ik Paul de Munnik erbij geroepen. Die zat toen bij mij aan de keukentafel en ik vertelde, met een twee oude maanden baby op schoot, wat ik graag wilde. Paul is ook mijn regisseur. Daniël Lohues kende ik niet maar daar ben ik een paar keer mee gaan eten om elkaar beter te leren kennen.” Over de inhoud van de nummers. ,,Je praat dan met hen over het leven en dingen waar je tegenaan liep. Ook over momenten die mij hebben veranderd, zoals de geboorte van ons zoontje Teun. Iedereen heeft een eigen stijl van liedjes maken en daardoor heb ik een heel gevarieerd programma en repertoire gekregen. Een gemeenschappelijke deler? Dat ben ik zelf!”

‘Marlijn zingt’ door Marlijn Weerdenburg met aan de piano: Patrick van Herrikhuyzen.  www.marlijnweerdenburg.com Foto: CopperenCo. 

 

Slikkers muzikale zoektocht op IJsland

Singer-songwriter en filmcomponist Helge Slikker (1977) is in zijn studio in Amsterdam elke dag bezig met muziek maken. Ook heeft hij een grote fascinatie en liefde voor IJsland.  Dit rauwe eiland met haar geisers, watervallen en afgezonderde plekken inspireerde hem een theatraal concert te maken met zelfgeschreven liedjes en associatieve beelden: ‘As’. Voor hem is ‘As’ een muzikale zoektocht geworden naar de verbeelding.

Bekendheid kreeg Helge Slikker met zijn band Storybox, zijn duo met Marlijn Weerdenburg als Miss Molly & Me en het componeren van film- en theatermuziek. Hij schreef muziek voor internationale en nationale films zoals ‘Infiltrant’ en ‘Kauwboy’ (2012); waar hij een Gouden Kalf voor kreeg. Hij groeide op met muziek. ,,Mijn ouders waren behoorlijke hippies”, vertelt Slikker. ,,Mijn vader speelde de muziek van Bob Dylan op gitaar en mijn moeder zong zijn teksten. Er stond altijd muziek aan. Ik heb pianoles gehad vanaf mijn zevende tot mijn veertiende, maar op gegeven moment had ik er geen zin meer in. Ik kan goed noten lezen, maar ik wilde niet meer die noten lezen maar zelf creëren. Voor een theaterstuk op school schreef ik met een vriend mijn eerste liedje en toen dacht ik: dit is het!’’

Slikker studeerde af als acteur en muzikant aan Kleinkunstacademie Studio Herman Teirlinck in Antwerpen. ,,Ik ben daar gaan studeren omdat mijn familie, die ook werkzaam is in het theater, zeiden dat dat een goede school was. Een andere reden was dat er in Amsterdam aan de Kleinkunstacademie toen meer nadruk lag op musical en cabaret en dat is niks voor mij. ‘Teirlinck’ is eigenlijk een toneelschool waar je ook veel muziekles krijgt. Ik kreeg bijvoorbeeld les van zowel Jan Decleir als Stef Bos.”

Hij vindt zichzelf niet echt een acteur. ,,Ik kreeg het gevoel dat ik in de muziek aan het groeien was. Mijn eerste klus na mijn studie was voor een voorstelling bij Huis bij de Amstel (nu Toneelmakerij). Daar schreef ik voor meerdere voorstellingen de muziek en speelde ik mee als acteur. Dat was een fantastische combinatie.” Nog steeds heeft hij acteerklussen, maar keert altijd terug naar het componeren en muziek maken.

IJsland

Slikker focust zich nu op zijn eigen muziek en IJsland is daarvoor zijn inspiratiebron. In 2000, vlak na zijn afstuderen werd hij aangenomen voor een rol in een televisieprogramma van de VPRO, om te filmen op IJsland. ,,Het was een openbaring om daar te rond te lopen. Filmcrewleden zeiden: ‘je zou hier maar moeten wonen’ en ik dacht: ‘ik wíl hier wonen!” De muziekmaker is gefascineerd door het deels onherbergzame landschap. ,,De natuur is groter dan jij. De grilligheid van het weer. In de ene bocht is het zonnig en de volgende bocht regent het. Je wordt als mens erop gewezen dat je bijzonder weinig voorstelt. Dat vind ik heel mooi. Het is de niet-maakbaarheid van dingen op dit eiland en dat fascineert mij. Het prikkelt mijn fantasie.”

Ook vindt hij de IJslandse bands erg interessant. ,,Tachtig procent van de bands maakt non-conformistisch muziek. Die houden echt geen rekening met het publiek. Ze kunnen een nummer spelen dat wel een kwartier kan duren. Ze staan ergens achter en moeten dat maken. Niet dat ik een lied ga spelen van een kwartier, ik hou ook heel erg van het eenvoudige singer-songwriter lied. Ik zoek in de muziekvoorstelling wel een ontmoeting tussen deze verschillende benaderingen.”

,,Met ‘As’ wilde ik een concert maken dat luistert als een film, waarbij ik hoop mensen hun fantasie te prikkelen. ‘As’ komt voort uit een persoonlijke zoektocht met de vraag: wat wil ik allemaal van mezelf? Het gaat ook over rouw. Niet in de zin van rouwen over de dood, maar rouwen over dingen die niet zijn gegaan zoals je dat wilde. En over afscheid nemen; wanneer je moet luisteren naar jezelf, accepteren, om het vervolgens los te kunnen laten.” Het eindresultaat as, dat wat overblijft na verbranding, is ook vruchtbaar.

Is ‘As’ niet een zwaarmoedig concert? ,,Er zitten sferische liedjes in, maar ook spannende liedjes met veel dynamiek en zeker veel luchtige elementen. Ik zou het mooi vinden als mensen geraakt worden, maar ook opgetogen de zaal verlaten.”

‘As’ theaterconcert met Helge Slikker. Muzikale medewerking Dave Menkehorst. Regie: Paul de Munnik. Tot en met 20 april 2019 toert hij in Nederland. Foto: Dave Menkelhorst. Artikel eerder geplaatst in de Gooi-en Eemlander.

 

Copyright © Dandelion by Pexeto