Violist Pieter van Loenen pakt kansen
- At augustus 01, 2019
- By Rudolf
- In Klassieke muziek
0
Violist Pieter van Loenen (1993) heeft de wind mee. Hij sloot in 2016 zijn masterstudie af met een tien aan het Conservatorium in Den Haag en kreeg ook een Fock-medaille voor ‘beste examen’. Bovendien won hij een NTR Publieksprijs tijdens het Oskar Backconcours. De jonge violist rust niet op zijn lauweren. Concerten en nieuwe projecten vullen zijn agenda. Zondag treedt hij op met pianist Tobias Borsboom in Soestduinen met vioolsonates van Bach, Beethoven en Brahms.
Van Loenens viooltalent zit in de genen; hij komt uit een familie van musici. Op het conservatorium leerden zijn ouders elkaar kennen. Zijn moeder is pianiste en gaf zijn twee oudere broers les. Zijn vader heeft cello en blokfluit gestudeerd. Toen hij zes was kreeg hij vioolles van zijn tante Koosje van Haeringen die doceerde aan het conservatorium in Den Haag. ,,Het verhaal gaat dat die, toen ik in de wieg lag, mijn handjes nam en zei dat daar wel een viool in kon. Tien jaar lang heb ik les van haar gehad en daarna ben ik meteen door gegaan naar viooldocente Vera Beths.”
Hij is blij met de Fock-medaille. ,,Er zit een beurs aan vast die je stimuleert om verder te gaan. Ik vul mijn agenda met betaalde optredens, al staat de telefoon niet roodgloeiend. Maar het gaat mij wel goed af. Op het conservatorium heb ik leren vioolspelen en een goed netwerk opgebouwd. Een netwerk is belangrijk en je moet je kansen pakken.”
Met Tobias Borsboom (1988) treedt hij veel op. Hij vindt hem een toppianist. ,,Thomas heeft in 2015 de Dutch Classical Talent Award gewonnen, dat zegt wel wat. Muzikaal hebben we een goede klik en begrijpen we elkaar.” Het programma in Soestduinen begint met ‘Vioolsolo no. 1’ van J. S. Bach. ,,We spelen vervolgens samen ‘Vioolsonate no. 10’ van Van Beethoven en ‘Vioolsonate no. 3’ van Brahms. Beethoven schreef deze vioolsonate voor de Franse violist Pierre Rode, en die hield niet van al te wilde melodieën. Meestal is het laatste deel van een vioolsonate virtuoos maar het ‘Poco allegretto’ is hier juist heel liefelijk met een tedere melodie.”
De vioolsonate van Brahms zit vol passie. ,,Brahms schreef dit stuk in zijn zomerhuisje aan een meer. Bij wijze van spreken zie je dan een zomerstorm op het water voor je. Als uitsmijter spelen we ‘Tzigane’ van Maurice Ravel. Gewoon omdat het een heerlijk stuk is.”
Op 11 dcember 2016 speelden Pieter van Loenen (viool) en Tobias Borsboom (piano) Voor Muziekkring Eemland in Soestduinen: www.muziekkringeemland.nl
Goed om klein te blijven zingen
- At februari 18, 2015
- By Rudolf
- In Klassieke muziek
- 0
Karin Strobos. Fotograaf: Keke Keukelaar
Mezzosopraan Karin Strobos maakte in 2011 furore bij De Nederlandse Opera toen ze in mocht vallen voor de rol van Octavian in de opera ‘Der Rosenkavalier’. Haar uitstraling en de tomeloze energie waarmee zij deze en andere rollen vertolkte, bleven ook in het buitenland niet onopgemerkt. Sinds één jaar is Strobos als vast ensemblelid verbonden aan het Aalto-Musiktheater in Essen. De helft van het seizoen woont en werkt ze daar. Voor een recital met fluit- en pianomuziek in Soestduinen, volgende week zondag, komt ze even over.
De mezzosopraan heeft net voor anderhalf jaar bijgetekend in Essen. Ze koos voor vastigheid. ,,Als je als zanger freelance gaat werken dan ben je fulltime aan het werk. Ik heb ook een dochtertje van twee jaar waarvoor ik graag wil zorgen. Bovendien heb ik na mijn afstuderen in 2007 overal hoofdrollen gezongen: bij De Nederlandse Opera, de Reisopera en Opera Zuid, maar die konden mij niet meer bieden wat ik nu heb. Het was goed om uit Nederland weg te gaan. Je wilt ook door, en meer ervaring opdoen.”
Gepuzzel
Hoe is het om als moeder een carrière te hebben én een gezin? ,,Madeleine Albright (de Amerikaanse ex-minister van Buitenlandse zaken) zei in een interview, dat moeders die ook voor een carrière kiezen, een schuldgevoel hebben. Als je bij je kind bent dan ben je niet bezig met je werk en vice versa. Ergens herken ik dat wel. Het is moeilijk. Ik weet ook dat ik geen leuke moeder zou zijn als ik niet werk.”
Als haar dochtertje om de week bij haar is, is ze afhankelijk van oppassers. Het is een enorme organisatie en gepuzzel. ,,Hier is het zo: als je een vrije dag wilt, dan moet je tien dagen aan één stuk hebben gewerkt. Wat mij helpt is dat het niet voor altijd is en ik heb gelukkig een man die op zijn werk een goede ouderschapsregeling heeft. Het maakt het leven in ieder geval wel kleurrijker en voller.”
Als haar agenda het toelaat geeft ze recitals in Nederland. ,,Ik wil naast de opera kamermuziek blijven maken, dat heb ik ook nodig voor mijn muzikale ontwikkeling en stem. Het is goed om klein te blijven zingen.” Het duo fluitiste Felicia van den End en pianiste Daria van den Bercken met wie ze doorgaans optreedt, is geen gebruikelijke kamermuziekcombinatie. ,,Wij deden alle drie in 2008 auditie voor muziekconcours Het Debuut. Wij werden aangenomen en bij elkaar gezet.
Het was even slikken omdat ik al afspraken had met anderen. Maar er was meteen een superklik. We dagen elkaar op het podium op een positieve manier uit. Het is soms lastig wat betreft repertoire, maar wij laten speciaal muziek schrijven of arrangeren. Zo spelen we geregeld een opera aria met de fluitpartij die uit de orkestpartijen is gehaald. En natuurlijk combinaties van stukken met alleen fluit en piano. ”
Recital voor Muziekkring Eemland met Karin Strobos (mezzosopraan), Daria van den Bercken (piano) en Ingrid Geerlings (fluit) zij vervangt Felicia van den End. Muziek o.a. Rossini, Debussy en Ravel. Was te zien: 15 februari, 2015 Hilton Royal parc, Soestduinen. Eerder gepubliceerd in de Gooi- en Eemlander op 7 februari 2015
Vind je dit een goed artikel? Wil je mij steunen? Klik op doneren. [wpedon id=”1023″]