Camiel Boomsma en Marieke Vos spelen Busoni

Pianist Camiel Boomsma en klarinettiste Marieke Vos zijn veelgevraagde musici. Samen vormen ze een duo. Dit jaar verdiepten ze het in werk van de Italiaanse componist Ferruccio Busoni (1866-1924). Tijdens een speciale Busoni-programma spelen ze zijn jeugdwerk: ‘Suite voor klarinet en piano, Opus nr. 10’.

Marieke Vos (1990) is een talentvolle klarinettiste. In de regio is zij bekend als artistiek leider van de kamermuziekconcerten in het Herman van Veen Arts Center in Soest. Pianist Camiel Boomsma (1990) kreeg veel aandacht voor zijn debuutalbum met Wagner-transcripties ‘Transcripties voor piano en Porazzi’. Zijn laatste album ‘Unfold’ met romantisch repertoire van Chopin en Liszt werd door de pers met veel bijval ontvangen.

Radio 4

De tijd dat ze door de coronamaatregelen niet konden optreden hebben ze nuttig besteed. ,,Voor Radio 4 hebben we samen een aantal concerten gegeven”, vertelt Boomsma. ,,In het begin van de coronatijd leek het erop dat we te maken zouden krijgen met een lange stop, maar er kwamen toch dingen naar ons toe. Momenten van niks doen kan ik me niet herinneren. Ik richtte me op dingen maken en op de inhoud van mijn werk. En vooral niet steeds bezig zijn met het coronavirus.”

Privé vormen ze ook een duo. ,,We zitten altijd op een lijn. Ook muzikaal. Het repeteren gaat goed en het is altijd harmonieus. Op een gegeven moment begonnen we met een vormgeven van een duo programma. En zo kwamen we bij Busoni uit die een schatkist heeft aan composities. Hij is eigenlijk vooral bekend van zijn Bach-transcripties, maar hij is overal in thuis.” Busoni was een wonderkind en schreef als tiener al veel kamermuziek. ,,Zijn moeder was pianiste en zijn vader klarinettist. Ik stel mij zo voor dat hij zijn zelfgeschreven muziek vaak door hun liet spelen”

Genialiteit

Busoni’s ‘Suite Opus nr. 10’ (1878) bestaat uit zes delen. ,,Het is lyrisch, het ligt goed in het gehoor en is toegankelijk. Het is voor ons een nieuw en verfrissend werk. Dat Busoni al op twaalfjarige leeftijd al heel makkelijk melodieën schrijft, daarin bespeur je zijn genialiteit. Qua stijl is deze suite romantisch klassiek, in tegenstelling tot zijn latere moderne werk dat soms atonaal en Schönberg-achtig is.”
Aan het Busoni-programma zijn enkele muziekwerken toegevoegd, waaronder ‘Ballade Opus 10, nr. 4’ een solo pianostuk van Johannes Brahms. ,,Brahms had het niet op met de in zijn tijd moderne muziek van Wagner en Liszt. Busoni hoorde bij de progressieve componisten. Toch voerde hij Brahms’ muziek wel uit. Hij was een overgangsfiguur tussen de oude en de nieuwe muziekwereld. Een ultieme schakel. ”

www.camielboomsma.com